چكيده فارسي :
سندرم فشار داخلي تيبيا يكي از شاي عترين ناهنجاري هاي عضلاني اسكلتي در ورزشكاران است. عدم تعادل عضلاني در عضلات دورسي فلكسور و پلانتار فلكسوري مچ پا در اين سندرم، ممكن است روي توزيع فشار كف پايي در نقاط مختلف پا اثرگذار باشد. بنابراين هدف از مطالعه حاضر، ارزيابي ميزان توزيع فشار كف پايي در ورزشكاران دختر مبتلا به سندرم فشار داخلي تيبياست.
روش ها: نمونه آماري اين تحقيق كه از نوع تحليلي مقايس هاي است را هفتاد نفر از ورزشكاران دختر رشته تربيت بدني شهر تهران، (شامل 35 آزمودني مبتلا به سندرم فشار داخلي تيبيا و 35 آزمودني سالم در رده سني 18 تا 22 سال)، كه به صورت تصادفي هدفمند انتخاب شدند، تشكيل مي دادند. مقادير فشار كف پايي طي راه رفتن در بين گروه آزمايش و كنترل، با استفاده از دستگاه اسكن پا در ده ناحيه از كف پا ارزيابي و داد ههاي اين مطالعه با استفاده از آزمون تي مستقل تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه توزيع فشار كف پايي در گروه مبتلا به سندرم فشار داخلي تيبيا در شش متغير انگشت اول، متاتارس اول، متاتارس دوم، متاتارس سوم، بخش مياني پا و داخل پاشنه نسبت به گروه كنترل بيشتر بوده است (0/05≥P). ولي ساير متغيرهاي اندازه گيري شده فشار كف پايي كه شامل انگشت دوم تا پنجم، متاتارس چهارم، متاتارس پنجم و بخش خارجي پاشنه است، در هر دو گروه معني دار نيست. (0/05≤P)
نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، فرضيه ايجاد شده مبني بر اينكه احتمالاً توزيع فشار كف پايي در افراد مبتلا به سندرم فشار داخلي تيبيا بيشتر است، حمايت مي شود. اين افزايش ميزان فشار كف پايي مي تواند ناشي از پرونيشن بيش از حد مچ پا باشد. مطالعات آينده بايد روي تأثيرات روش هاي درماني بر كاهش فشار كف پايي در افراد مبتلا به سندرم تمركز داشته باشند.
چكيده لاتين :
Internal tibial pressure syndrome is one of the most common musculoskeletal disorders in
athletes. Muscle imbalance in the dorsiflexor and plantar flexor muscles of the ankle in this syndrome
may affect the distribution of plantar pressure in different parts of the foot. Therefore, the present study
aimed to evaluate plantar pressure distribution in female athletes with tibial internal pressure syndrome.
Methods The statistical sample of this study, a comparative analytical study, consisted of 70 female athletes
in the field of physical education in Tehran (including 35 subjects with tibial pressure syndrome and
35 healthy subjects in the age range of 18-22 years), which were randomly selected and purposefully
selected. Plantar pressure values during walking between the experimental and control groups were assessed
using a foot scan device in ten areas of the sole. The data of this study were analyzed using an
independent t-test.
Results This study showed that the distribution of plantar pressure in the group with tibia internal pressure
syndrome in 6 variables of the first toe, first metatarsus, second metatarsus, third metatarsus, midfoot,
and heel was higher than the control group (P≤0.05). But the other measured variables of plantar
pressure, which include the second to fifth toe, fourth metatarsus, fifth metatarsus, and the outer part of
the heel, are not significant in both groups (P≥0.05).
Conclusion According to the results of this study, the hypothesis is supported that plantar pressure distribution
may be higher in people with tibial internal pressure syndrome. This increase in plantar pressure
can be due to excessive pronation of the ankle. Future studies should focus on the effects of therapies on
reducing plantar pressure in people with the syndrome.
