شناسايي و رتبه بندي عوامل مؤثر بر كارآفريني اجتماعي (در سازمان هاي غير انتفاعي ايران)

فاقد عنوان لاتين

كارآفريني اجتماعي يك فعاليت كارآفرينانه است كه در درون آن يك هدف اجتماعي تعبيه شده است. هدف اصلي اين مقاله شناسايي واولويت بندي عوامل تأثير گذار بركار آفريني اجتماعي در سازمان هاي غير انتفاعي كشوراست. جامعه آماري اول اين پژوهش 100 نفر از مديران و كاركنان 10 سازمان غيرانتفاعي براي اثبات فرض اول تحقيق و جامعه آماري دوم نيز شامل 16 نفر از صاحبنظران براي اولويت بندي عوامل تأثيرگذاربر كارآفريني اجتماعي مي باشد. براي گردآوري داده ها، از پرسشنامه استفاده شده است.اين پژوهش از نظرهدف كاربردي و از لحاظ شيوه اجرا توصيفي –همبستگي است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از تحليل همبستگي كانوني و در ادامه فرآيند تحليل سلسله مراتب فازي استفاده شده است. نتايج بررسي هانشان مي دهدكه 13 عامل بر كارآفريني اجتماعي در سازمان­ هاي غيرانتفاعي ايران تأثير دارند كه در بين عوامل مذكور، «ويژگي­ ها، ارزش ها و رفتار رهبران استراتژيك» و «ماموريت چشم انداز محور» به ترتيب بيشترين و «محيط اجتماعي مناسب» و «محيط اقتصادي مناسب» كمترين نقش را دارا مي باشند.

فاقد چكيده لاتين