معرفي نسخه خطي «تحرير ترجمه درالنثيرفي النصيحه و التحذير»

Introducing the Manuscript transcription of Dorrolnnasir valnasihatol tahzir translation

نسخ خطي از مهم ترين اركان فرهنگي بشر و نشانگر تاريخ و تمدن يك سرزمين و وسيله تعمق و ژرف نگري در شناسنامه ملي ايران است كه موجب رونق و غناي پيشينه ي علمي، ادبي و تاريخي و... ميشود. دبير اعلم فرزند رييس محمد منشي از سخنوران و نويسندگان قرن 14، خوشنويس، شاعر و نويسنده عصر قاجار، است. «تحرير ترجمه درالنثير »، يكي از چند آثار قلمي وي مي باشد. اين اثر در ادب تعليمي، شامل16 حكايت به زبان حيوانات است كه هر كدام مشتمل بر يك يا چند اصل اخلاقي است كه دبيراعلم در اثنا يا در پايان به آن ميپردازد. روش كار در اين جستار بر مبناي مطالعه كتابخانه اي، توصيفي و تحليلي و اسنادي مي باشد. بررسي تضامين در اين اثر بازگوي اين امر است كه وي به آثاري نظير كليله و دمنه، گلستان، مثنوي و... نظر داشته است. در اثر فوق هر حكايت ابتدا به زبان عربي و سپس به زبان فارسي قيد شده است. از بررسي بخش عربي و فارسي حكايت چنين بر مي آيد كه حجم حكايات در قسمت فارسي طولاني تر است؛ دبيراعلم با تسلطي كه به مباحث ادبي و حكمي دارد به بسط داستان پرداخته است.

Manuscripts is one of the most important cultural elements of human being and represents a country`s history and civilization and it is a means of reflection into the national identity card of Iran which causes prosperity of scientific, literary and historical background and etc. Dabira-e-Alam, son of president Mohammad Munshi is one the speakers of eleventh century and a calligrapher, poet and writer of Qajar era. Transcription of Dorrolnnasir translation Is one of several of his literary works. This work includes 16 anecdotes in educational literature in the animal languages. Each contains one or more moral principles that Dabira-e-Alam deals with them during or at the end of the anecdotes. Work method in this research is based on library, descriptive and analytical and documentary study. The study of the purports in this work shows that he has contemplated on works like Kelileh and Demneh, Golestan, Masnavi and etc. In the aforesaid work each anecdote has been stipulated first in Arabic and then to Persian. Examining the Arabic and Persian parts of the anecdote, it appears that the volume of anecdotes in the Persian part is longer; Dabira-e-Alam has developed the story with his mastery of literary and incorporeal topics