تحليل مولفه هاي اثر گذار در همه شمولي فضاهاي شهري: نمونه موردي شهر ايلام

شهر همه شمول فرايند تحقق شكل گيري شهر، براي صاحبان اصلي آن يعني همه مردمي كه در آن شهر زيست مي كنند مي باشد. فضاهاي همه شمول فضاهايي هستند كه زمينه لازم جهت كنش گري افراد مختلف با ويژگي هاي متفاوت را از طريق تدارك امكانات مورد نياز براي گروه هاي مختلف جامعه به ويژه سالمندان، معلولين، زنان و كودكان فراهم مي كنند. اين پژوهش بر اساس مفاهيم و مولفه هاي شهر همه شمول، به تحليل و بررسي چگونگي دسترسي همه گروههاي سني اعم از سالخوردگان، كودكان و افراد آسيب پذير مانند معلولان و گروه هاي هدف به ويژه زنان به فضا هاي عمومي شهري، در محدوده شهر ايلام از منظر شهروندان به منظور افزايش تعاملات اجتماعي و سرزندگي شهري پرداخته است. روش تحقيق در اين پژوهش، توصيفي تحليلي و داده ها و اطلاعات مورد نياز به صورت پيمايشي گردآوري شده است. ابزار مورد استفاده براي گردآوري داده ها، پرسشنامه عمومي بوده كه بر اساس فرمول كوكران ميان نمونه آماري 385 نفري به نسبت جمعيت نواحي شهر توزيع شده است. روش تحليل پژوهش كمي بوده و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي T تك نمونه اي و آزمون F و تحليل ANOVA انجام شده است. يافته هاي آزمون T تك نمونه اي نشان مي دهد كه كيفيت همه شمولي محيط شهري ايلام پايين تر از حد ميانگين است. آزمون F و تحليل آنووا نشان مي دهند از نظر مجموع شاخص هاي مورد مطالعه دو ناحيه شهري؛ بان برز و استانداري در پايين ترين سطح كيفيت زندگي (خيلي كم) و سه ناحيه؛ فرودگاه قديم، صدا و سيما و جانبازان در بالاترين (خيلي زياد) شرايط كيفيت زندگي از نظر شهر همه شمول قرار دارند.