تاثير 12 هفته تمرين استقامتي و مكمل ال آرژنين بر سطوح دي متيل آرژنين نامتقارن (ADMA) و نيتريك اكسايد در زنان يائسه داراي پرفشار خوني

مقدمه و هدف: تمرين ورزشي و مداخلات تغذيه اي از قبيل مصرف ال آرژنين نقش موثري در كنترل پرفشار خوني دارند. بنابراين، در پژوهش حاضر تاثير 12 هفته تمرين استقامتي و مكمل ال آرژنين بر سطوح دي متيل آرژنين نامتقارن (ADMA) و نيتريك اكسايد (NO) در زنان مبتلا به پرفشار خوني مورد بررسي قرار گرفته است. مواد و روش ها: 40 زن يائسه داراي پرفشار خوني (2.56±55.26 سال، شاخص توده بدن: 1.18±28.61 kg.m2) به صورت تصادفي در چهار گروه (10 نفري) شامل گروه هاي دارونما، ال آرژنين، تمرين و تمرين+ال آرژنين تقسيم شدند. برنامه تمرين استقامتي به مدت 12 هفته با 7560 درصد ضربان قلب بيشينه اجرا شد. مصرف ال آرژنين نيز روزانه 6 گرم در نظر گرفته شد. خونگيري در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون (48 ساعت بعد از جلسه آخر تمرين يا مصرف ال آرژنين) انجام و سطوح ADMA و NO به روش الايزا اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS24 و آزمون آناليز كوواريانس انجام گرديد. نتايج: سطح ADMA در گروه تمرين و تمرين+ال آرژنين نسبت به گروه دارونما و ال آرژنين كاهش معناداري نشان داد (0.05 p). سطح NO در همه گروه ها در مقايسه با گروه دارونما به صورت معنادار افزايش يافت (0.05 p). با وجود كاهش فشار خون سيستولي در گروه  هاي ال آرژنين، تمرين و تمرين+ال آرژنين در مقايسه با گروه دارونما (0.001 p)، كاهش فشار خون سيستولي در گروه تمرين+ال آرژنين نسبت به گروه تمرين (0.001 p) و ال آرژنين (0.05 p) نيز معنادار بود. نتيجه‌گيري: مصرف ال آرژنين اثرگذاري تمرين استقامتي در كاهش فشار خون سيستولي را افزايش مي دهد كه احتمالاً تاحدودي بواسطه افزايش بيشتر سطح NO اتفاق مي افتد.