بررسي انضمام در فارسي بر اساس صرف توزيعي

An Investigation into the Incorporation in Persian based on Distributed Morphology

در اين پژوهش به بررسي ماهيت و ساختار انضمام در زبان فارسي در چارچوب نظريۀ صرف توزيعي مي‌پردازيم. اين رويكرد رويكردي تماماً نحوي است كه ساختواژه را به‌مثابة نحو در نظر مي‌گيرد. ‌‌در قالب اين رويكرد، انضمام فرايندي كاملاً نحوي است كه از منضم شدن ريشة فاقد مقوله حاصل مي‌شود، به اين صورت كه ابتدا ريشه با موضوع يا افزوده ادغام ميشود و سپس اين سازه به‌سمت هستۀ مقوله‌ساز حركت مي‌كند و سازۀ انضمامي مقوله‌بندي مي‌شود. برخي از زبان‌شناسان (اركان، 1385؛ شقاقي، 1386؛ Spencer, 1991, 1995; Karimi Doostan, 1997) فرايند انضمام را پديده‌اي ‌ساختواژي در نظرگرفته‌اند به اين دليل كه در چارچوب نظريۀ نحوي بيكر، داده‌هايي از زبان‌هاي مدنظر از شرايط انضمام نحوي بيكر تخطي كرده‌اند؛ ‌اما تحليل نحوي كه صرف توزيعي ارائه مي‌دهد، ‌‌ساخت‌هاي انضمامي را كه متناقض با شرايط نحوي بيكر بوده‌اند، توصيف مي‌كند. نظريۀ صرف توزيعي برخلاف رويكردهاي پيشين مي‌تواند چالش‌هايي از قبيل مجاز نبودن انضمام افزوده به فعل، اصل محدوديت نحوي حركت هسته (Baker, 1988, 1996)، نقش نحوي تركيبي سازه‌هاي انضمامي (Gerdts, 1988)، تغيير نقش دستوري عنصر حاصل از انضمام (Baker, 1988) را تبيين كند. تحليلي كه در اين مقاله صورت گرفته است، نشان مي‌دهد ‌كه لازم است رويكردهاي نحوي مربوط به انضمام بازبيني مجدد شوند.

This study investigates the nature and structure of Persian incorporation within the framework of Distributed Morphology (DM) as a fully synthetic approach that considers morphology as syntax. In this approach, the Root selects for an argument, and then the Root must be merged with that argument or adjunct before it merges with its category-determining feature bundle. So Roots allow being incorporated into them. They are not yet included in any category. In order to become nominal or verbal, they have to incorporate further into a category-creating head. Some linguists (Arkan, 2006; Karimi, 1997; Shaghaghi, 2007; Spencer, 1991, 1995) considered the incorporation process as a morphological phenomenon because within the framework of Baker's synthetic theory, data from their understudied languages violates Baker's syntactic principles, but DM can describe incorporated constructions inconsistent with syntactic conditions of Baker’s synthetic theory. It seems that DM, unlike previous approaches, can solve some challenges, such as combining the syntactic function of incorporated construction of concrete structures (Gerdts, 1988), changing the syntactic function of the element derived from incorporation (Baker, 1988), and some restrictions on modifier stranding for merging with verbs (Baker, 1988, 1996). The analysis made in this article shows that syntactic approaches need to be reconsidered to explain incorporation.