سرمايه فرهنگي و كيفيت زندگي (مورد مطالعه: كاركنان كميته امداد امام خميني تهران )

فاقد عنوان لاتين

كيفيت زندگي يكي از رويكرد هاي نوين در زمينه توسعه پايدار و به ويژه توسعه انساني است.بر اين اساس ، در عرصه برنامه ريزي شهري رويكرد جديدي شكل گرفته است كه معتقد است برنامه ريزي شهري علاوه بر توجه به اهداف كالبدي بايد به نيازهاي كيفي شهروندان نيز توجه خاص داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه سرمايه فرهنگي با كيفيت زندگي كاركنان كميته امداد امام خميني تهران انجام شده است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر سنجش رابطه متغيرها و نحوه گرداوري داده ها توصيفي و همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه كاركنان شاغل در كميته امداد امام خميني شهر تهران است. حجم نمونه آماري با استفاده از فرمول كوكران برابر361نفر برآورد و روش نمونه گيري تصادفي ساده بود. روش تحقيق براي دستيابي به اطلاعات مربوط به فرضيه ها پيمايشي و ابزار گرداوري داده ها پرسشنامه است. بدين منظور دو پرسشنامه استاندارد سرمايه فرهنگي بورديو و پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (WHOQOL) مورد استفاده قرار گرفت. هردو پرسشنامه هنجاريابي شده بود و پايايي آنها با استفاده از آزمون – آزمون مجدد و آزمون آلفاي كرونباخ محاسبه شد. در تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. . نتايج تحقيق نشان داد: بين سرمايه فرهنگي آزمودنيها و كيفيت زندگي آنها همبستگي مثبت و قوي اي وجود دارد. بين ابعاد سرمايه فرهنگي (تجسم يافته ،عينيت يافته و نهادينه شده) و كيفيت زندگي همبستگي قوي وجود دارد. همچنين ،كيفيت زندگي كاركنان كميته امداد امام خميني(ره) تهران را مي توان بر اساس مولفه هاي سرمايه فرهنگي پيش بيني كرد.

فاقد چكيده لاتين