ديگر صدايي باختيني در سبك‌ شعر سپيد‌ شميسا

فاقد عنوان لاتين

مقاله حاضر مي­ كوشد از رهگذر نظريۀ «ديگرصدايي» باختين، شناختي از سبك شعر سپيد را با تكيه بر«زندگاني قديمي ­است» سيروس شميسا ارائه دهد. بر اين اساس متن،«قهرمان» اصلي سبك است نه شاعر و زبان فردي او. متن در سبك­ شناسي باختين، جايگاه چندصدايي و گفتگو مندي است و مؤلف در آن خود را در پيوند با«ديگري» حضور مي‌­بخشد. از ديدگاه نوشتار حاضر شعر سپيد، كارنا والي از زبان و انديشه است و شناخت گفتمان آن مستلزم ديدگاهي فرازباني و فرامتني است. كاربست سه رهيافت«دگرمفهومي»،«مركزگريزي» و«خصلت مكالمه­ اي» باختين در شعر شميسا نشان مي­دهد كه در آن شاعر، مؤلفي است كه به‌ظاهر براي حال درون خود شعر مي­ سرايد، اما در حقيقت خواهان گفتگو با خواننده و حضور او در سخن است. از اين رو براي شناخت سبك او بايد از محدوده نگاه مركزگرا گذشت و با تمركز بر متن،«ادراك خاموش» آن را در گفتگومندي بازجست.

فاقد چكيده لاتين