قبط ها اقليتي مذهبي در سرزمين فراعنه: از رويش تا افول مسيحيت

The Copts as a Religious Minority in the Land of the Pharaohs: From the Rise to the Decline of Christianity

مصر، سرزمين انجيـل، از زمان مسيح پذيراي يك فرقة اقليـت موسوم به قبط گرديـد. حضوري طولاني­ مدت، اما در شرايطي كه به­ نظر، هيچ‌گاه در كمال مطلوب نبود. لذا تناقضات، جملگي تفكر محتاطانه به همراه اشتياق افراطي براي شهادت، ايمان مذهبي، سلسله ­مراتب روحانيت، گرايش به سمت رهبانيت به عنوان شكلي از زندگي ديني در­خور ملاحظه قرار مي‌گيرد.‌ در اين‌ضمن، يقين مي‌دانيم كه اختلاف و انشعاب اصلي در كالسدون به­ وقوع پيوست و با برانگيخته­‌شدن شور و هيجان ملي مصادف شد؛ استقلالي كه توجه را به سوي بيزانتيوم پايتخت سياسي جهان مسيحي معطوف داشت. نوشتار حاضر ضمن پرداختن به اهمّ مباحث مطرح­ شده به روش و رويكردي توصيفي تحليلي در پي تببين علل و جهات دگرگوني حاصل آمده در بستر مسيحيت، خاصه در جامعۀ قبطي مصر مي‌باشد. جماعتي كه، از درون تلاطمات عصري انباشته از هيجانات سياسي و ديني سر بركشيد و با روياي آزادي و محتمل تلخكامي از ضربة جهاد اسلامي بار ديگر با دشواري روبرو شد. نتايج ما را مجاز به اين تصور مي‌دارد كه مسير يا انگيزة اين جريان هر چه باشد؛ زمينة سياسي در اين دوران نقشي به‌مراتب مهم‌تر از مذهب ايفا كرد و در منتهاي امر پيوستگي و اتحاد قبط‌ ها در برابر امپراتوري و نمايندگان اعم از مذهبي و غير مذهبي را منجر شد.

Egypt has hosted a minority sect called Copt since the time of Christ. They had a long presence, but under conditions that never seemed to be perfectly desirable. Therefore contradictions, including cautious thinking along with extreme desire for martyrdom, religious faith, the hierarchy of the clergy, and the tendency towards monasticism are considered as a form of religious life. We are sure that the main disagreement and strife took place in Chalcedon and coincided with the arousal of national excitement; an independence that drew the attention to Byzantium, the political capital of Christian world. The present article, while addressing the importance of these issues, seeks to clarify the causes and aspects of the change that has taken place in the context of Christianity, especially in the Coptic society of Egypt, a group that emerged with the dream of freedom from the turmoils of a period that was full of political and religious excitements, and once again faced difficulties caused by Islamic jihad. The results allow us to assume that whatever the motive of this movement was, the political context in this period played a far more important role than religion. In the end, it led to the Copts’ unification and alliance against the empire and its representatives, both religious and non-religious.