داﻧﺶ ژﻧﺘﯿﮏ و ﻧﺴﺐﺷﻨﺎﺳﯽ در ﺗﻤﺪن اﺳﻼﻣﯽ؛ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ و ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ

Genetic and relational science in Islamic civilization; Opportunities and challenges

يكي از علومي كه تأثير عميقي بر باستان‌شناسي، تاريخ، انسان‌شناسي و مردم‌شناسي، دارد و «نسب‌شناسي» را با فرصت‌ها، زمينه‌ها يا چالش‌هاي جدي مواجه مي‌سازد، »ژنتيك» است. دانش ژنتيك و كشف DNA آغاز تحولي بزرگ در زمينه‌هاي علوم زيستي و علوم مرتبط است. مقاله رويكردها و فرصت‌هاي پيش‌روي نسب‌شناسي در مواجهه با ژنتيك را مورد ارزيابي قرار مي‌دهد، با طرح اين مسأله كه ژنتيك چه ميزان مي‌تواند در تحقيقات نسب‌شناسي راهگشا و سودمند باشد. استفاده از روش‌هاي تجربي آزمايشگاهي تعيين هويت مانند DNA كروموزوم y و ميتوكندري در تعيين اصل و نسب با شيوه‌هاي نوين در شناخت هويت‌هاي مبتني بر نياشناسي با تكميل و تصحيح داده‌ها براي فهم بهتر تاريخ ما را ياري رساند و يا جابجايي‌هاي جوامع را دقيق‌تر نشان دهد. دستاورد تحقيق حاكي از آن است در آينده ژنتيك مي‌تواند در اين زمينه بكار آيد و مناسبات نويني در فهم دقيق تاريخ با اتكا به دانش نسب‌شناسايي درتمدن اسلامي شكل مي‌گيرد

One of the sciences that has a profound impact on archeology, history, anthropology, and anthropology, and which presents 'anthropology' with serious opportunities, contexts, or challenges, is 'genetics'. Genetic science and DNA discovery are the beginning of a major breakthrough in the fields of life sciences and related sciences. The paper evaluates the approaches and opportunities for advancing genetics in the face of genetics, with the question of how genetics can be useful and helpful in relativistic research. Using empirical in vitro methods such as DNA on the chromosome y and mitochondria to determine ancestry with new ways of identifying anthropologically-based identities by complementing and refining data to better understand our history or to help better identify communities. Research has shown that genetics can be used in the future, and new relationships will emerge in accurate understanding of history based on relational knowledge