عنوان مقاله :
مدل بومي طراحي شهر حساس به آب زمينه‌ساز تحول در برنامه‌ريزي شهري
عنوان به زبان ديگر :
Transformation in Urban Planning with a Localized Model of Water-Sensitive Urban Design
پديد آورندگان :
اميني، هاشم دانشگاه شهيد اشرفي اصفهاني، اصفهان، ايران , صنايعي، علي دانشگاه اصفهان - گروه مديريت، اصفهان، ايران , طلائي، حميدرضا دانشگاه شهيد اشرفي اصفهاني - گروه مديريت بحران، اصفهان، ايران , يوسفي، علي دانشگاه شهيد اشرفي اصفهاني - دانشكده كشاورزي، اصفهان، ايران
كليدواژه :
بحران آب , شهر حساس به آب , مدل بومي , برنامه‌ريزي شهري , توسعه پايدار
چكيده فارسي :
در آستانه ورود به سال 1400 خورشيدي، از عمر تأسيس شهرداري‌ها، حدود يك قرن و از ايجاد قوانين برنامه‌ريزي توسعه و عمران و آغاز قوانين مربوط به طرح‌هاي جامع شهري بيش از نيم قرن مي‌گذرد. هدف كلي از مجموعه اين قوانين به همراه تأسيس ساختارها و سازمان‌هايي براي اجراي آنها، اعمال نظارت بر ايجاد و توسعه شهرها براي تأمين شرايط مناسب زندگي براي شهروندان بوده است. تأمل در نتايج حاصل از اجراي طرح‌هاي توسعه شهري گوياي اين واقعيت است كه اين طرح‌ها علي‌رغم صرف هزينه و انرژي زياد در بسياري از موارد به اهداف خود دست نمي‌يابند. با علم به وجود اين مشكلات، سالهاست عدمهماهنگي سازمان‌هاي مرتبط با مديريت شهري، عدموجود شيوه‌هاي مناسب براي تهيه و اجراي طرح‌هاي شهري و نبود توان فني و مالي لازم در ارگان‌هاي متولي به‌عنوان عوامل مهم مؤثر در ناكارآمدي طرح‌ها مطرح بوده است، اما هميشه اهميت موضوع توجه به زيرساخت‌هايي كه مي‌تواند معادلات مديريت و برنامه‌ريزي شهري را تحت شعاع قراردهد از ديد پنهان مانده است و در اين بين آب به‌عنوان اصلي‌ترين مايه حيات و زيربناي توسعه، اساسي‌ترين نقش را دارد. اين پژوهش به روش گراندد تئوري ابتدا با بررسي علل و عوامل شناخته شده ناكارآمدي برنامه‌ريزي شهري در ايران، به تبيين ارتباط اين موضوع با عوامل بحران‌ساز ناكارآمدي پرداخت و سپس با مشخص كردن تأثير توجه به نقش محوري آب در حذف بخش زيادي از اين عوامل، با ارائه مدلي بومي براي استفاده از مباني طراحي شهر حساس به آب در برنامه‌ريزي شهري پيشنهادي براي عملياتي و كاربردي‌تر كردن روش‌هاي متداول برنامه‌ريزي شهري ارائه كرد كه در صورت به‌كارگيري در آينده مي‌تواند مشكلات برنامه‌ريزي شهري در كشور را به‌صورت محسوسي كاهش داده و از بين ببرد.
چكيده لاتين :
On the eve of the year 2021, about a century has passed since the establishment of municipalities, and more than half a century has passed since the establishment of development planning laws and the beginning of the implementation of urban planning projects. The purpose of creating these laws and establishing structures and organizations to implement them was to monitor the creation and development of cities to provide suitable conditions for citizens in life. The results of the implementation of urban development projects show that these projects, despite spending a lot of money and energy, in many cases do not achieve their goals. Despite these problems, for many years, the lack of coordination of organizations related to urban management, the lack of appropriate methods for preparing and implementing urban plans and the lack of technical and financial capacity in the organs have been raised as important issues in project inefficiency. But the importance of not paying attention to the infrastructure that can affect urban management and planning has been overlooked and among all the factors, water has the most fundamental role as the main source of life and the basis of development. This grounded theory method first examines the causes and known factors of inefficiency of urban planning in Iran, explains the relationship between this issue and the critical factors of inefficiency and then identifies the effect of paying attention to the pivotal role of water in eliminating many of these factors , By presenting a local model for using the basics of water-sensitive city design in urban planning, offers a proposal for operationalizing and making more practical the methods of urban planning, which, if used in the future, can solve the problems of urban planning in the country. Sensibly reduce and eliminate.
عنوان نشريه :
آب و فاضلاب
