ارزيابي عملكرد برخي گونه‌ها و اكوتيپ‌هاي ساليكورنيا آبياري شده با آب دريا و آب شور زيرزميني

كمبود منابع آب باعث شده است كه توليد گونه‌هاي گياهي متحمل به شوري مورد توجه قرار گيرد. اين پژوهش به منظور بررسي تاثير شوري آب آبياري بر عملكرد علوفه، ارتفاع گياه و ميزان خاكستر شاخساره ساليكورنيا،گونه بيگلووي (Salicornia bigelovii)، اكوتيپ بوشهر (S. sinus persica) و اكوتيپ‌هاي مركزي، اروميه و گرگان (گونه S. persica) گياه ساليكورنيا تحت آبياري با آب خليج فارس (60 دسي‌زيمنس بر متر) و آب شور زيرزميني (20 دسي‌زيمنس بر متر)، بترتيب در شرايط استان‌هاي بوشهر و يزد در سال 99-1398 انجام شد. نتايج نشان داد كه بين گونه‌ها و اكوتيپ‌هاي مورد بررسي از نظر وزن تر و خشك علوفه در هر دو شرايط اختلاف معني‌دار وجود داشت. در هر دو شرايط، بيشترين ميزان وزن تر و خشك علوفه مربوط به اكوتيپ بوشهر و كمترين آن در شرايط استان يزد مربوط به گونه بيگلووي و در شرايط استان بوشهر مربوط به اكوتيپ‌هاي گرگان و اروميه بود. ميزان علوفه تر توليدي اكوتيپ بوشهر در شرايط استان‌هاي بوشهر و يزد به ترتيب در حدود 9333 و 22940 گرم در متر مربع بود. بطوركلي، ارتفاع گياه تحت آبياري با آب دريا از 23/0 تا 35/5 سانتي‌متر در استان بوشهر و از 56/5 تا 78/0 سانتي‌متر تحت شرايط آب شور زير زميني استان يزد متفاوت بود. متوسط ميزان خاكستر شاخساره در شرايط استان بوشهر و يزد بدون توجه به گونه و اكوتيپ به ترتيب 53/83% و 47/76% بود. بر اساس نتايج اين مطالعه، اكوتيپ بوشهر مي‌تواند به عنوان واريته برتر براي كاشت و توليد علوفه در نوار ساحلي جنوب در نظر گرفته شود. در شرايط استان يزد با توجه به كيفيت بهتر آب، همه گونه‌ها و اكوتيپ‌ها عملكرد علوفه بالايي توليد كردند. اگرچه با توجه به نياز آبي بالاي ساليكورنيا، كاشت اين گياه در مناطق خشك به ويژه مناطق مركزي كشور، توصيه نمي‌گردد.