ارزيابي كمي تراكم ايستگاه‌هاي آب‌سنجي استان كرمانشاه با روش آنتروپي و پهنه بندي در جي‌آي‌اس

ارزيابي كارآيي سامانه‌هاي پايش منابع آب و تلاش براي بهبود وضعيت مؤلفه‌هاي مختلف اين سامانه‌‌ها مانند اصلاح فراواني نمونه‌برداري متغيرهاي كمي و مكان‌يابي دوباره‌ي ايستگاه‌ها اهميت ويژه يي دارد. دليل اصلي اهميت اين موضوع هزينه ي زياد ماهانه ي اين سامانه‌‌ها است، به طوري كه كاهش اطلاعات اضافي در اين سامانه‌‌ها ممكن است بي آن كه اندازه و دقت اطلاعات حاصل را كاهش دهد تأثير زيادي بر كاهش هزينه‌هاي سامانه‌ داشته‌باشد. از طرف ديگر اگر تعداد ايستگاه‌ها بهينه نباشد ممكن است داده‌هاي جاهاي حساس نيز برداشته نشود. در اين پژوهش براي ارزيابي كمي شبكه ي ايستگاه‌هاي آب سنجي استان كرمانشاه و بررسي دقت اطلاعات ايستگاه‌ها و تراكم آن ها نظريه‌ي آنتروپي گسسته به‌كاربرده شد. چهارده ايستگاه با دوره ي آماري مشترك 30 ساله بررسي شد. نتايج اين ارزيابي نشان داد كه 3 ايستگاه بحراني دوآب-‌مرگ، شاه گذر و حيدرآباد در شبكه است كه لازم است در آن‌ها بازنگري شود. از سوي ديگر ايستگاه‌هاي پل چهر و پيرسلمان و قورباغستان بيش‌ترين رتبه‌ها را گرفت و سه ايستگاه مهم حوضه شناخته شد كه بايد در شبكه فعال بماند. ايستگاه دوآب مرگ بدترين وضعيت را در شبكه ي پايش دارد و ضروري است كه وضعيت آن به‌دقت بررسي و بازنگري شود. اندازه‌ي شاخص‌هاي S(i) و R(i) در بيش‌تر ايستگاه‌ها تقريباً يكسان بود، يعني هر ايستگاه تقريباً به همان اندازه كه اطلاعات به ايستگاه‌هاي ديگر مي‌فرستد، سعي در گرفتن اطلاعات از ايستگاه‌هاي ديگر دارد.