مقايسه ميزان اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) و معنادرماني بر عملكرد شغلي زنان فرهنگي مراجعه كننده به مراكز مشاوره آموزش و پرورش

Comparison of the effectiveness of acceptance and commitment-based therapy (ACT) and semantic therapy on job performance of cultural women referred to education counseling centers

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) و معنادرماني بر عملكرد شغلي زنان فرهنگي انجام شد. روش: از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل كليه زنان مراجعه كننده به مراكز آموزش و پرورش بود كه با استفاده از روش نمونه­ گيري در دسترس 45 نفر انتخاب شد و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (هر گروه 15 نفر) و يك گروه گواه (15 نفر) جايگزين شدند. گروه­ هاي آزمايش به مدت 10 جلسه در جلسات درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (بر مبناي منبع هيز در سال 2004) و جلسات معنادرماني (بر مبناي منبع فرانكل در سال 1963) به صورت گروهي و به مدت دو ساعت شركت كردند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه عملكرد شغلي (پاترسون و همكاران، 2000) بود. داده ­ها با استفاده از تحليل كواريانس تك متغيري تحليل شد. يافته­ ها: درمان ACT و معنادرماني باعث افزايش عملكرد شغلي زنان فرهنگي شده است، همچنين تاثير درمان ACT بر بهبود عملكرد شغلي زنان بيشتر از معنادرماني بود. نتيجه­ گيري: مي­ توان گفت درمان ACT و معنادرماني موجب افزايش عملكرد شغلي زنان مي­ گردد و مي­ توان از اين روش هاي درماني در جهت افزايش عملكرد شغلي كاركنان سازمان­ها استفاده نمود.

Aim: The aim of this study was to compare the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) and Sign Therapy on the job performance of cultural women. Method: It was a quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population included all women referring to education centers. Using available sampling method, 45 people were selected and randomly divided into two experimental groups (15 people in each group) and one control group (15 people). The experimental groups participated in 10 sessions of acceptance and commitment therapy sessions (based on Hayes in 2004) and semantics sessions (based on Frankl (1963)) in groups for two hours. The instrument used was the Job Performance Questionnaire (Patterson et al., 2000). Data were analyzed using univariate analysis of covariance. Results: ACT treatment and meaning therapy increased the job performance of cultural women. Also, the effect of ACT treatment on improving women job performance was more than meaning therapy. Conclusion: It can be said that ACT treatment and semantic therapy increase women's job performance and these treatment methods can be used to increase the job performance of employees of organizations.