بررسي نقش تعديلي خودكارآمدي و خود نظارتي در ارتباط بين انگيزه مديريت تصوير سازي و رفتار آوا معلمان تربيت بدني استان گلستان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين انگيزه مديريت تصوير سازي و  رفتار آوا با نقش تعديلي خودكارآمدي و خود نظارتي معلمان تربيت بدني استان گلستان انجام شد. روش شناسي: اين پژوهش از نوع توصيفي _ همبستگي بود كه به صورت پيمايشي انجام شد، جامعه آماري پژوهش شامل معلمان تربيت بدني استان گلستان با حجم 1840 نفر بود كه از بين آنها 318 نفر به عنوان نمونه با استفاده از جدول كرجسي _ مورگان و روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه انگيزه مديريت تصوير سازي چوي و همكاران(2015)، آواي كاركنان زهير و اردوگان(2011) ، خودكارآمدي بتز(2004) و خود نظارتي چوي و همكاران(2015) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري) با نرم افزار اسمارت پي ال اس انجام شد. يافته ها: نتايج تجزيه و تحليل نشان داد كه بين انگيزه مديريت تصوير سازي و رفتار آوا رابطه معني داري وجود داشت. همچنين بين انگيزه مديريت تصوير سازي و رفتار آوا با نقش تعديلي خودكارآمدي رابطه معني داري وجود داشت ليكن بين انگيزه مديريت تصوير سازي و رفتار آوا با نقش تعديلي خود نظارتي رابطه معني داري وجود نداشت. بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش متغير انگيزه مديريت تصويرسازي، رفتار آوا را تبيين و پيش بيني مي نمايد يعني افزايش انگيزه مديريت تصويرسازي معلمان، باعث افزايش رفتار آوا آنان مي شود و برعكس.