تبيين و طراحي فرايند بين المللي شدن آموزش عالي ايران با رويكرد آميخته

هدف: پژوهش حاضر با هدف تبيين و طراحي فرايند بين‌المللي ‌شدن آموزش عالي با رويكرد آميخته انجام شد. روش شناسي: اين مطالعه از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا آميخته بود. جامعه پژوهش در بخش كيفي اسناد و مدارك و خبرگان بين‌المللي‌شدن آموزش عالي دانشگاه پيام نور واحد بين‌الملل گرجستان بودند كه طبق اصل اشباع نظري تعداد 15 نفر از آنها با روش نمونه‌گيري هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جامعه پژوهش در بخش كمي دانشجويان دانشگاه مذكور در سال تحصيلي 99-1398 بودند كه طبق جدول كرجسي و مورگان تعداد 350 نفر از دانشجويان با روش نمونه‌گيري تصادفي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها در بخش كيفي از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و در بخش كمي از پرسشنامه محقق‌ساخته (47 گويه‌اي) استفاده شد كه شاخص‌هاي روانسنجي آنها تاييد شدند. داده‌ها با روش‌هاي كدگذاري باز، محوري و انتخابي و حداقل مربعات جزئي در نرم‌افزارهاي SPSS و Smart PLS تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه در فرايند بين‌المللي‌شدن آموزش عالي،‌ شرايط علي شامل مولفه‌هاي فرهنگي و اجتماعي و مولفه‌هاي اقتصادي، شرايط زمينه‌اي شامل مولفه‌هاي زيرساخت مالي، امكانات و تجهيزات و مولفه‌هاي سياسي، شرايط مداخله‌گر شامل مولفه‌هاي اداري و مولفه‌هاي پشتيباني و خدماتي، راهبردها شامل مولفه‌هاي سازماني و مولفه‌هاي دانشگاهي و پيامدها شامل مولفه‌هاي ارتباطات بين‌المللي و مولفه‌هاي آموزشي و درسي بودند. همچنين، فرايند بين‌المللي‌شدن آموزش عالي برازش مناسبي داشت و شرايط علي بر بين‌المللي‌شدن آموزش عالي، بين‌المللي‌شدن آموزش عالي، شرايط زمينه‌اي و شرايط مداخله‌گر بر راهبردها و راهبردها بر پيامدها اثر معنادار داشت (p 0/05). بحث و نتيجه‌گيري: با توجه نتايج پژوهش حاضر، برنامه‌ريزي جهت بين‌المللي‌كردن آموزش عالي ضروري است كه براي اين منظور بهره‌گيري از مولفه‌هاي شناسايي‌شده مي‌تواند موثر واقع شود.