بررسي اثر بخشي سبك هاي مديريت معلمان بر ابعاد تربيت حركتي دانش آموزان: نقش مداخله اي راهبرد ياددهي- يادگيري حل مسئله در مهارت بسكتبال

هدف: پژوهش حاضر، به بررسي اثر بخشي سبك هاي مديريت معلمان بر تربيت حركتي دانش آموزان با نقش مداخله اي راهبرد ياددهي- يادگيري حل مسئله در مهارت بسكتبال پرداخت. روش شناسي: روش پژوهش آزمايشي همراه با پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را 706 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پايه هفتم شهرستان سراب در نيم سال تحصيلي اول 97-1396 تشكيل دادند كه از اين بين 30 نفر با توجه به ارزيابي هاي اوليه و به صورت هدفمند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (20) و كنترل(20 نفر)گمارده شدند. افراد گروه آزمايش، برنامه آموزش گروهي مهارت حل مسئله را در 12 جلسه تمرين 65 دقيقه اي در هر هفته يك جلسه دريافت كردند؛ گروه كنترل به مدت دو ماه در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه ي ابعاد تربيت حركتي ولفگانگ و گليكمن (1986) استفاده شد. براي جهت تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره(آنكوا)با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معناداري 0/001 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد، استفاده از سبك هاي مختلف مديريت كلاس در تمام ابعاد تربيت حركتي ( شناختي، عاطفي، آمادگي جسماني و مهارتي) معني دار است. تمام ابعاد تربيت حركتي تفاوت معناداري با سبك مداخله گرا وجود دارد، ولي تفاوت زيادي با سبك عدم مداخله گرا ندارند. همچنين سبك مديريت كلاس تعامل گرا مي تواند به همراه ارائه راهبرد حل مسئله اثربخش ترين سبك مديريت كلاس باشد. بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش آموزش مهارت حل مسئله راهبردي كوتاه مدت، كارآمد و بي ضرر است كه با هدف قرار دادن توانايي شناختي دانش آموزان مي تواند آنها را در برابر يادگيري مهارت بسكتبال توانمند سازد.