عنوان مقاله :
زيبايي شناسي سينماي ايران بر اساس مضمون «غربت آگاهي» اشراقي موارد مطالعه فيلم هاي «سياوش در تخت جمشيد» و «آتش سبز»
عنوان به زبان ديگر :
Aesthetics of Iranian cinema based on the theme of stranger consciousness of Sohrevardi, cases of Study Siyavash in Takhtjamshid and Green fire
پديد آورندگان :
خليلي، نريمان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز - گروه پژوهش هنر، تهران، ايران , رحمتي، انشاالله دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه فلسفه و حكمت، تهران، ايران , عارف، محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه نمايش، تهران، ايران
كليدواژه :
زيبايي شناسي , سينماي ايران , غربت آگاهي , سهروردي , عالم مثال , تمثيل
چكيده فارسي :
زيبايي شناسي سينماي ايران با تكيه بر غربت آگاهي اشراقي ذيل عنوان «سينماي مثال نگار»، مسأله ي اين مقاله است مفهوم «غربت آگاهي» به معناي يادآور شدن انسان به غربت خويش در اثر چيست؟ فرا روي به عالم بالا در هنر سنتي، آغاز تأمل ما در پيوند زيبايي شناسي اشراقي با سينما محسوب مي شود. با رويكرد ابژكتيو زيبايي شناختيِ شيخ اشراق و صدور زيبايي از نورالانوار به عالم و انسانِ محصور شده در غربت غربي تحت تدبير ارباب انواع، مي توان به تحليل فيلم هاي مثال نگار در سينماي ايران پرداخت. در اين نوشتار مضمون «غربت آگاهي» در سينماي ايران با رجوع به رساله هاي تمثيلي شيخ اشراق با ملازمت تأويل و پديدارشناسي هانري كربن بررسي شده است. بر مبناي هبوط و معرفت شناسي اشراقي در روايت شناسي فيلم هايي با مضمون غربت آگاهي مشخص گرديد، در وحدت سه وجهي حكايت (راوي، روايت و مروي)، راوي هم فاعل حماسه است هم موضوع و مفعول.
چكيده لاتين :
The aesthetics of Iranian cinema based on illuminated stranger consciousness under the title of exemplary cinema is the subject of this article. How the concept of stranger consciousness which means reminding human of his homelessness is created. Escape to the world above in traditional art is the beginning of our reflection on the connection between illuminated aesthetics and cinema. With Sohrevardi's objective aesthetic approach and with exploring beauty from premiere hypostase de la lumiere des lumieres to the world and confinement of human in exile under the management of the lord of all kinds, one can analyze exemplary films in the Iranian cinema. In this article the theme of homelessness in the Iranian cinema with reference to sheikh Ishraq 's allegorical treatises and with the help of Henry corbin's interpretation and phenomenology has been examined. On the basis of descent and enlightment, in the narratology of films with the theme of stranger consciousness it has been revealed that in the three – dimentional unity of the story ( narrator, narration, and the subject of narration), the narrator is the subject, object and the theme of the epics.
عنوان نشريه :
زبان و ادب فارسي- دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج
