بررسي رويكردهاي استعماري شوروي و انگليس در ايران از رهگذر سينماي سيار

قدرت هاي استعمارگر شوروي و انگليس بصورت گسترده از ابزار تبليغي سينماي سيار به منظور تاثيرگذاري فرهنگي، در ايران استفاده كرده اند. تاثير گذاري فرهنگي كه هربرت شيلر در نظريه امپرياليسم فرهنگي، آنرا روش نوين استعمارگران، براي تعقيب اهداف سياسي و اقتصادي خود در كشورهاي تحت سلطه مي داند. اين پژوهش به اين مساله مي پردازد كه، رويكرد سينماي سيار دو قدرت رقيب يعني شوروي و انگليس در ايران چگونه بوده است؟ نتايج اين پژوهش كه مبتني بر روش توصيفي و تحليلي است و از طريق بررسي اسناد كتابخانه اي، مصاحبه و تحليل محتواي فيلم ها به دست آمده است نشان مي دهد. سينماي سيار شوروي از طريق بستر سازي فرهنگي به دنبال ايجاد هويت هاي جديد و كاذب در مناطق شمالي ايران بوده تا، يا زمينه الحاق اين سرزمين ها را به سرزمين خود را فراهم آورد و يا با ايجاد مناطق خود مختار زمينه حكومت هاي دست نشانده وابسته به خود را فراهم سازد. اما برنامه تبليغاتي انگليس در ايران بر خلاف روس ها تهاجمي نبوده بلكه حالتي تدافعي داشته و فعاليت ها و بسترسازي فرهنگي آنها از طريق سينماي سيار بر خلاف راهبرد هويت سازي جعلي و مقطعي روس ها، فعاليتي ريشه اي، از طريق برنامه هاي آموزشي و مذهبي داشته و به دنبال تغيير هويت ديني و فرهنگي ايرانيان بوده كه در نهايت و دراز مدت استحاله فرهنگي را در ايران سبب مي شد.