منش كارگزاران دولت اسلامي در مواجهه با قشر توليدكنندگان و تجار برگرفته از آيات و روايات

از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي پژوهشگران علوم اقتصادي چگونگي دخالت دولت در اقتصاد است. اين امر در نظام اقتصادي اسلام با بيان‌هاي متعددي از اميرمومنان مورد بحث قرار گرفته است كه اهميت بررسي آن را دو چندان كرده است. اين مقاله با بررسي آيات و روايات و بويژه با بررسي نهج البلاغه به ارائه منش كارگزاران در مواجهه با قشر توليدكنندگان و تجار به عنوان يكي از اقشار مورد تاكيد اميرمومنان در نامه مالك اشتر، مي‌پردازد. اين مقاله ابتدا با بيان تقسيم بندي قشرهاي مختلف مردم در نهج البلاغه به بيان وظيفه همگاني دولت در مواجهه با اين اقشار كه به طور عموم قابل طرح است، پرداخته و در ادامه به بررسي وظايف اختصاصي دولت در مواجهه با قشر توليد كنندگان و تجار مي پردازد كه ضمن بررسي ضرورت ورود دولت به امر توليد به بحث در مورد حيطه هاي ورود دولت در امر توليد مي‌پردازد. در پايان اين مقاله به يك سئوال مهم نيز پاسخ مي دهد و آن اين است كه اگر تزاحمي بين اين اصول ذكر شده كارگزاران بوجود بيايد، اين رفتار چگونه خواهد بود كه اين مقاله باتوجه به برخي منابع فقهي به اهم و مهم ولي فقيه جامعه ارجاع داده است.