صدا و سيما؛ شرايط و زمينه‌هاي تبيين سازماني كاريزماتيك

هدف اين مقاله، طراحي مدل سازمان كاريزماتيك براي سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، با توجه به شرايط علّي، عوامل زمينه‌اي و مداخله‌گرهاي موجود است. اين تحقيق با تمركز بر مباني نظري مديريت كاريزماتيك سازماني، درصدد است به اين پرسش‌ پاسخ دهد كه چگونه يك سازمان رسانه‌اي مي‌تواند چهره‌اي كاريزماتيك را از خود ارائه دهد كه باعث تمايز سازمان شود؟ به اين منظور، با استفاده از روش تحقيق كيفي و تكنيك داده‌كاوي سيستمي، با خبرگان، اساتيد و مديران ارشد سازمان صدا و سيما مصاحبه شد و با رويكرد نمونه‌گيري نظري، يعني دستيابي به مفاهيم در مقوله‌هاي كليدي، تأثيرات آنها و ايجاد تكرار داده‌ها ادامه يافت. در مجموع، 74 مفهوم در ارتباط با مقوله‌هاي داده‌كاوي سيستمي استخراج شد. براساس نتايج به‌دست‌آمده، اعتماد، شفافيت، نوآوري و سرمايۀ ‌اجتماعي، نقشي محوري را در ارتباط با ساير مقولات و زيرمقولات بر عهده دارند. در اين ميان، سرمايۀ اجتماعي، داراي زيرمجموعه‌هايي مانند: فرهنگ سازماني، احساس مسئوليت، تناسب شغلي، اعتمادسازي و تشكيل تيم‌هاي خودگردان است. عوامل و شرايط علّي مانند: ساختار سازماني، ماهيت و مأموريت‌هاي سازماني، اصلاح مفاهيم، طراحي اتاق فكر، تعهد مديران، همگرايي و... از جمله عناصر كليدي احصاشده بودند. رويكرد نظارتي قانون اساسي، نوع مداخلۀ نهادهاي دولتي، سليقه‌گرايي، ميزان محبوبيت در رده‌هاي داخلي و ميان مخاطبان و ماهيت عمودي مديريت، موانع تحقق مدل كاريزماتيك براي اين سازمان رسانه‌اي هستند.