سبك نويسندگان رئال در استفاده از مفاهيم اسطوره اي با تكيه بر رمان «دود» و «ويران ميآيي»

زمينه وهدف: حسين سناپور يكي از نويسندگان معاصر است كه با گرايش رئاليستي به خلق داستان ميپردازد. اغلب نويسندگان و منتقدان ادبي براين باور اندكه استفاده از عناصر كهن الگويي و اسطوره اي غالباً در آثار سوررئاليسم و رئاليسم جادويي به چشم ميخورد؛ آثار رئاليسمي از نظر نويسندگان به جزء موارد نادر، از اين هنر و ژرف ساخت ادبي بي بهره اند. با توجه به نظريات ادبي معاصر گاهي نويسنده رئاليسم به صورت غيرمستقيم و يا به عبارتي ناخودآگاه، از برخي عناصر كهن الگويي و اسطوره اي در خلق اثرش استفاده ميكند. نگارندگان اين مقاله با توجه به تحليل دو رمان «دود و ويران ميآيي» اثر سناپور به اين نظر صحّه ميگذارند واز اينرو در اين مقاله با خوانش اسطوره شناختي و كهن الگويي سعي در يافتن عناصر مذكور كرده اند. روش مطالعه: اين تحقيق با استفاده از جمع آوري و تهيه كتب و مطالب مورد نياز به روش توصيفي تحليلي به تجزيه و تحليل داده ها پرداخته است. يافته ها: رمان «دود» و «ويران ميآيي» حاوي عناصري اسطوره اي است كه نويسنده گاه به صورت خودآگاه و گاه به صورت ناخودآگاه در جهت القاي برخي مفاهيم از آنها استفاده كرده است؛ نام برخي شخصيتها، استفاده از برخي نشانه ها كه با توجه به پيشينه اسطوره اي دگرديسي شده اند و همچنين درخت، نمودهايي از رحم مادرمثالي، آسمان، باران و غيره از جمله مواردي است كه در متن به وفور يافت ميشود.نتيجه گيري: شخصيتهايي شبه اسطوره اي رمان« دود و ويران ميآيي» شخصيتهايي منفعل هستند كه گذشته اي غير قابل تصور با اهدافي متعالي داشته اند؛ نامشان هم برخلاف كاركرد امروزيشان با مسمي است. لادن، مظفر، مهتاب ، روزبه ، فردوس و ... از اين دسته اند. هيچ كدام از اين نامها در سير داستان معرف واقعي شخصيتشان نيستند. مفاهيم اسطوره اي ديگري از جمله؛ اسطوره درخت، اسطوره بهشت، هبوط و مادرسالاري نيز در اين دو رمان به صورت غيرمستقيم ديده ميشود.