معضلات اجتماعي از منظر شاعران عصر صفوي

زمينه و هدف: آثار شاعران عصر صفوي بدليل پيوستگي با تودۀ مردم آيينۀ تمام‌نماي اوضاع اجتماعي اين عصر است. اين جستار بر‌آن است با بررسي اشعار شاعران اين عهد، به اين پرسش پاسخ دهد كه جامعۀ صفوي با چه معضلاتي دست به گريبان بوده و برخورد مردم دربرابر اين مسائل چگونه بوده است؟روش مطالعه: روش تحقيق در اين مقاله، توصيفي-تحليلي و روش گردآوري اطّلاعات، اِسنادي (كتابخانه‌اي) است. يافته‌ها: مطالعه و مرور آثار مورخان اين عصر و نوشته‌هاي جهانگردان غربي و از همه مهمتر اشعار شاعران مضمون‌پرداز عصر صفوي كه بر اوضاع دربار اشراف داشتند، حاكي از آن است كه بدليل اشتغال طولاني‌مدت صفويان به جنگ با دشمنان خارجي و ضعف برخي از فرمانروايان جوان و بيتجربۀ اين دودمان در ادارۀ قلمرو گستردۀ تحت حاكميتشان، متأسفانه بتدريج انواع ناهنجاريهاي اخلاقي در جامعۀ آن روزگار شايع گرديد. نتيجه‌گيري: انواع ناهنجاريها از ابتلا به مواد مخدر و شرابخواري تا رواج دريوزه‌گري، دزدي، بي‌بندوباري و انحرافات جنسي، اوضاع جامعۀ عصر صفوي را پريشان ساخته بود. در اين ميان شاعران مشهور اين عصر كه خود نيز از اين آسيبها بركنار نبودند، ميكوشيدند اقشار جامعه را نسبت‌به اين امور آگاه سازند و در كنار آن راه حلي براي رهايي از اين مصائب بيابند.