فناوري‌هاي هم‌گرا: تعامل علم و فناوري

ميان رشتگي موضوعي اساسي در پژوهش علمي است كه براساس آن، در تركيبات جديد اجماع اتفاق كه اساس آن پديد آمدن تركيبات جديد براثر اجماع در علوم گوناگون است. همگرايي روند كلاني است كه در تمامي فناوري ها و محصولات و در سطح جهاني ديده مي شود. با وجود اين، هم گرايي درحال گذر از مرحلۀ تك رشته اي و حذف مرزهاي فناورانه است. همگرايي حاصل وقايعي است كه در طي زمان اتفاق مي افتد: در آغاز رشته هاي علمي، سپس فناوري ها و محصولات با هم تركيب مي شوند و درنهايت، با همگرايي صنايع، اين چرخه تكامل مي يابد. اصطلاح «فناوري همگرا » در فرايند سياست گذاري علم و فناوري جايگاه بسيار مهمي دارد. همگرايي فناوري هاي نانو، زيستي، اطلاعات و علوم شناختي در بهبود عملكرد انساني، ترسيم اقتصاد، جامعه و زيرساخت هاي صنعتي آينده نقش مهمي دارد. در اين مقاله، به منظور آگاهي بخشي به سياست گذاران و پژوهشگران و مديران تجاري دربارۀ نتايج همگرايي علوم و فنون، درمورد روابط ميان رشته اي، همگرايي علمي، همگرايي فناورانه و سنجش همگرايي مطالبي عرضه مي شود.