سواد ديجيتال: راهكاري براي پوشش شكاف ديجيتال و پرورش شهروند ديجيتال

ورود به عصر فناوري و سيطرۀ اينترنت، از مصاديق فناوري اطلاعات و ارتباطات در دهه هاي اخير، زندگي انسان عصر جديد را تحت تأثير قرار داده است؛ اما بي شك تمامي نقاط جهان به يك ميزان از امكانات فناورانه و ديجيتالي بهره مند نشده اند و اين باعث ايجاد شكافي عميق ميان كشورهاي برخوردار و محروم مي شود؛ شكافي كه با وجود سرمايه گذاري هاي عظيم و تلاش دولت ها براي رفع آن، همچنان گريبان گير برخي مناطق جهان است. سواد ديجيتال يكي از روشهاي رفع اين شكاف، و حاوي مهارت هايي است كه به شهروندان ديجيتال، در نقش افرادي كه بايد با رفتارهاي امنيتي، قانوني و اخلاقي در استفاده از فناوري هاي ديجيتال آشنا باشند، كمك مي كند تا بتوانند به خوبي دانش خود را با عصر اطلاعات تطبيق دهند و از كمترين امكانات و تجهيزات فيزيكي به بيشترين بهره داري دست يابند. هدف از اين پژوهش، بررسي وضعيت شكاف ديجيتال در عصر حاضر و ارائۀ راهكارهايي براي كاهش اين شكاف در ميان شهروندان ديجيتال است؛ بنابراين ضمن تشريح مفاهيم سواد ديجيتال و شكاف ديجيتال، علل ايجاد شكاف ديجيتال بررسي مي شود و درنهايت، راهكارهايي، ازجمله تنظيم برنامه هاي آموزشي، فرهنگ سازي و استفاده از تجارب كشورهاي پيشگام براي برطرف سازي اين شكاف ارائه مي شود.