چگونگي پاسخ شركت هاي بين المللي نفت و گاز به سياست هاي توان داخل در كشورهاي درحال توسعۀ توليدكنندۀ نفت؛ تحقيق روايتي

در اين مقاله، با استفاده از روش تحليل روايتي، به بررسي شيوۀ كسب وكار پنج شركت بين المللي نفت و گاز (شِورون، اِكسون موبيل، شِل، بي پي و توتال) پرداخته شده است؛ شركت هايي كه توانسته اند به سياست هاي توان داخلي كشورهاي درحال توسعۀ توليدكنندۀ نفت و گاز (نيجريه، آنگولا، ونزوئلا، قزاقستان، برزيل، يمن و اندونزي)، در طي سال هاي 2000 تا 2012، متناسب با نياز آن ها پاسخ دهند. اين فعاليت ها شامل تدوين راهبرد هايي بر اساس توان داخل است كه از طريق برنامه ها و ابتكارات توسعه اي به منظور استفاده از تأمين كنندگان و نيروي كار كشور ميزبان اجرا مي شود. اين قبيل فعاليت ها و روايت ها، با هدف برقراري ارتباط، به منظور انعكاس ضمني زمينه اي است كه بتوان در آن اثربخشي سياست هاي توانمندي در توسعۀ اقتصادي را قابل سنجش كرد. در كنار توجه به ادبيات گستردۀ اين حوزه، با مقايسۀ اين فعاليت ها در بين اقدامات انجام شده در پنج شركت بين المللي نفت و گاز، چهار راهبرد كه به توجيه شيوه كسب وكار شركت هاي بين المللي نفت و گاز مي پردازند تعيين و تجزيه و تحليل شدند: 1. مشاركت مستقيم براي بازنگري در الزامات توان داخل مدنظر دولت ها؛ 2. چارچوب انطباق قانوني؛ 3. كسب وكار با هدف دنبال كردن راهبرد هايي با توان داخل؛ 4. ابتكارات و فعاليت هاي مسئوليت اجتماعي مشاركتي. نتايج تحقيق نشان دهندۀ تأثير پيامدهاي سياستي بر توسعۀ توان داخلي در كشورهاي درحال توسعۀ توليدكنندۀ نفت است.