بررسي تقابل هاي دوگانه در آثار هوشنگ مرادي كرماني و كريستين اندرسون

Investigating the binary oppositions in the Works of Houshang Moradi Kermani and Hans Christian Andersen

كودك، به ويژه داستان، با سبك و روش و اهداف تعليمي خاص، مخاطب خود را به دانش، بينش، روش و جهت‌گيري خاصي هدايت مي‌كند، جهان او را شكل مي‌دهد و در پيدا كردن شخصيت و فرديت او نقش اساسي دارد. براي پيشرفت روايت و داستان بايد شخصيت از كنشي به كنشي ديگر برسد. تنها از راه تقابل است كه روايت ايجاد مي‌شود و از همين رو بايد شخصيت‌ها و كنش‌هاي آنان را در تقابل‌هاي دوتايي بررسي كرد. منظور از ساختارهاي مفهومي در اين‌جا و در اين پژوهش ساختارهاي دوگانه و تقابلي است كه اعم از تقابل‌هاي خير و شر، بد و نيك و غيره است كه در كل گفتمان ادبيات فارسي مشاهده مي‌شود. بررسي ساختارگرايانه‌ي آثار هوشنگ مرادي كرماني و هانس كريستين اندرسن، بيانگر آن است كه فقير براي رهايي خود از شرايط دست به تلاش مي‌زند؛ امّا در نهايت وضعيت او تغيير چنداني نمي‌كند. اسارت و بندگي طبقه‌ي فقير نيز از خصوصيات مشترك اين آثار است. اِعمال زور، خشونت و لحن توهين آميز طبقه‌ي ثروتمند از ديگر ويژگي‌هاي مشترك آثار اين دو نويسنده است. پژوهش پيش‌ِرو بر آن است تا ساختارهاي مفهومي تقابل‌هاي دوگانه را در سه اثر هوشنگ مرادي كرماني و سه اثر هانس كريستين اندرسن استخراج كند و سپس به مقابله‌ي اين آثار بپردازد. نويسندگان در اين پژوهش از روش توصيفي-تحليلي و منابع كتابخانه‌اي-اِسنادي بهره گرفته است.

Recognition of the child and the world of childhood depends on the recognition of the social, economic, and moral factors of society and, given the different infrastructure in each society, the definition of childhood will also be different. The child's literature, in particular the story, with its particular style and method of teaching, guides its audience towards knowledge, insight, method and direction, shapes the world and finds its personality and individuality. Plays a major role. For the progress of narration and story, personality must come from action to another. It is only through the confrontation that the narrative is created, and therefore the characters and their actions must be examined in double contrasts. Conceptual structures here and in this study are dual structures and opposites that are the opposites of good and evil, bad and good, etc., which is observed throughout the Persian discourse. The structuralist study of the writings of the two writers suggests that the poor are struggling to escape from the conditions, but eventually his situation does not change much. The bondage and slavery of the poor class are also common features of these works. The use of force, violence and the offensive tone of the wealthy class are among the common features of the writings of these two writers. The research is progressing to the conceptual structures of dual contrasts in three works by Houshang Moradi Kermani and three works by Hans Christian Andersen The author of this study uses descriptive-analytical method and library-documentary resources.