بررسي منازعه هند و پاكستان بر اساس نظريه بازدارندگي هسته اي والتز

مديريت منازعه ميان دو كشور هند و پاكستان در سال هاي پس از 1998 از عوامل مختلفي اثر پذيرفته است. تغيير در ساختار بين المللي دوران پساجنگ سرد، تحول در سياست خارجي هند و تلاش اين كشور در نقش آفريني در حوزه هاي اقتصادي و ديپلماتيك از آن جمله اند. در كنار اين عوامل مي توان نقش بازدارندگي هسته اي ميان اين دو كشور را نيز اضافه كرد. با توجه به مهم بودن اين عامل نسبت به ساير عوامل گفته شده هدف اصلي اين پژوهش برررسي منازعه هند و پاكستان براساس نظريه «بازدارندگي هسته اي كنت والتز» و مفهوم «موازنه قدرت» مي باشد. نتيجه اصلي اين مقاله آن است كه موازنه قدرت ايجاد شده ميان هند و پاكستان در حوزه هسته اي منازعات اين دو كشور را از حالت «درگيري و جنگ مستقيم» كه شامل سه جنگ مستقيم در تاريخ اين دو كشور بوده است به سمت «عدم جنگ مستقيم نظامي» در فاصله زماني بعد از 1998 درآورده است. اين پژوهش يك پژوهش تحليلي توصيفي همراه با انطباق نظريه بر مورد (نظريه توازن قدرت بر منازعه هند و پاكستان) مي باشد و روش گردآوري اطلاعات در آن نيز به صورت استفاده از منابع كتابخانه اي و منابع مجازي (اينترنتي) مي باشد.