واكاوي پايداري صنعت نوغانداري در استان گيلان

نوغانداري يكي از فعاليت هاي بخش كشاورزي است كه موجب اشتغال و توانمندي روستاييان مي شود. استان گيلان از قطب هاي مهم نوغانداري كشور است. اين مطالعه، به واكاوي پايداري صنعت نوغانداري در استان گيلان مي پردازد. در اين رابطه شاخص هاي انسجام اجتماعي، مشاركت اجتماعي و پايداري شبكه ارتباطات اجتماعي كنشگران صنعت نوغانداري و راهكارهاي كليدي بهبود و ارتقاي آنان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. رويكرد كلي تحقيق، تركيبي از نوع طرح هم زمان مثلث سازي شده است. در بخش كمي تحقيق از 9793 نفر نوغاندار استان 365 نفر به صورت نمونه گيري چندمرحله اي انتخاب شدند. داده هاي بخش كمي از طريق پرسشنامه ي محقق‌ساخته جمع آوري گرديد. همچنين روايي صوري و محتوايي پرسشنامه از طريق گروه خبرگان و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ با مقدار 0/81 تأييد گرديد. در بخش كيفي نيز 12 كنشگر نوغانداري با استفاده از نمونه گيري هدفمند (گلوله برفي) انتخاب شده و مورد مصاحبه قرار گرفتند. نتايج تحليل شبكه كنشگران با استفاده از نرم‌افزار يوسينت (Ucinet) نشان داد كه انسجام اجتماعي آنان ضعيف تا حد متوسط، مشاركت اجتماعي در حد متوسط و پايداري ارتباطات اجتماعي خوب است. همچنين تحليل كيفي داده ها نيز نشان داد كه حمايت هاي دولتي، ايجاد فرصت هاي شغلي درآمدزا، سازماندهي و هماهنگي بين كنشگران سه راهكار كليدي در دستيابي به پايداري در صنعت نوغانداري در اين استان است.