بررسي جريان القاعده افغانستان؛ ماهيت، تبارشناسي و عقايد آن

امروزه جريان تكفير به‌عنوان يك بلاي خانمان‌سوز دامن مسلمانان جهان را گرفته است. جرياني كه مي‌كوشد برداشت افراطي و خشن خود را از مباني تعالي‌بخش اسلام، در جهان پياده كند.  در اين رهگذار «القاعده» افغانستان همواره به‌عنوان بنيانگذار و خط دهنده­ي جريان تكفير در منطقه­ي غرب آسيا مورد توجه و اتقان صاحب‌نظران بوده و هست. زماني بر اهميت بررسي اين جريان افزوده مي‌شود كه دريابيم بيشتر گروه‌هاي تكفيري كه امروز در صف نبرد با محور مقاومت قرار گرفته‌اند، ريشه در القاعده و تفكرات اين جريان داشته و دارند. amp;lt;br / amp;gt; گروهي كه «عبدالله عزّام فلسطينى»،«اسامه بن‏لادن عربستانى»‏ و «أيمن­الظواهرى مصرى‏» با عنوان «القاعده» در كشور افغانستان و به بهانه­ي جهاد عليه شوروي بنيان نهادند، بعدها سرمنشأ پيدايش جريان‌هاي سلفي افراطي و تكفيري زيادي در منطقه گرديد؛ به طوري كه مي‌توان ادعا كرد كه عمده تفكر جريان انحرافي تكفير با ظهور اين جريان قوت و قدرت گرفت. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي با واكاوي اين جريان مي‌كوشد تا به اين سؤال اساسي پاسخ دهد كه عوامل زمينه‌ساز، سير تاريخي و نحوه­ي پيدايش القاعده به‌عنوان يك جريان سلفي ـ تكفيري كدام­اند و مباني فكري و اعتقادي  القاعده چيست؟! amp;lt;br / amp;gt; يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه جهاد بر عليه ارتش كمونيستي شوروي، باعث شد تا سه رهبر بزرگ سلفي در افغانستان با يكديگر ائتلاف كرده و زمينه‌ساز پيدايش جريان جهادى فراگيري به نام «القاعده» شوند. ريشه­ي تفكرات القاعده، بر بستر انديشه­ي سلفي استوار است و رهبران آن به‌طور خاص، بيشتر از تفكر حاكم بر جريان‏هاى اخوانى مصر تأثير پذيرفته‌اند. همچنين اين پژوهش با بررسي تفكرات رهبران القاعده به اين نتيجه رسيده است كه گسترش تفكر شيعه با راهبري و پرچمداري كشور شيعي ايران، همواره براي آنان خطرآفرين بوده و در پي دفع اين خطر بوده و هستند.