بررسي عمليات هاي نظامي مسلحين در تصرف شهر استراتژيك حلب مطالعه موردي؛ عمليات ابوعمر سراقب

از زمان شروع جنگ داخلي سوريه در سال 2011 م، شهر حلب به عنوان يكي از قطب هاي اقتصادي و جمعيتي اين كشور از اهميت استراتژي در روند سياسينظامي اين بحران برخوردار بوده است. از اين رو طرفين جنگ اعم از دولت سوريه و جبهه مقاومت از يك طرف و معارضين و حاميان آن ها از سوي ديگر، عمليات هاي نظامي متعددي به­منظور تصرف اين شهر استراتژيك طراحي و اجرا نموده­اند. جنگ در حلب به قدري از اهميت و محوريت براي طرفين رسيده كه از آن به عنوان مادر جنگ ها يا استالينگراد سوريه ياد شده است. اين پژوهش در پي پاسخگويي به اين مسئله است كه چرا مسلحين در تصرف شهر استراتژيك حلب با وجود انجام عمليات هاي متعدد نظامي ناكام ماندند؟ نگارنده با استفاده از روش توصيفيتحليلي تلاش كرده است تا ضمن اشاره به مراحل مختلف عمليات هاي مسلحين براي تصرف شهر حلب(عمليات جاده كاستلوعمليات بازپس گيري جنوب حلب عمليات ابراهيم يوسف عمليات ابوعمر سراقب يا عمليات خروج ازمحاصره شرق حلب)در قالب مطالعه موردي،عمليات ابوعمر سراقب را مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار دهد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه عواملي چون فقدان رهبري واحد، وجود اختلاف در بين گروه هاي مختلف مسلحين،تكيه بر شيوه تكراري استفاده از انتحاري، برآورد نادرست سازمان رزم با توجه جغرافياي منطقه عمليات و... در ناكامي مسلحين در تصرف شهر حلب موثر بوده است