كنشگري حزب الله لبنان در بحران سوريه و تغييرات در تاكتيك هاي رزمي حزب الله

وقوع بحران سوريه در سال 2011 م و تداوم جنگ داخلي در اين كشور بين نظام سوريه و مسلحين و گروه هاي تروريستي، پيامدهاي گوناگوني در موازنه قدرت در نظم منطقه اي غرب آسيا را به دنبال داشت. در واقع در نتيجه اين بحران، كنشگران دولتي محور مقاومت با محوريت ايران و روسيه از يك طرف و كنشگران غير دولتي آن به ويژه جنبش حزب الله لبنان توانستند با حمايت از نظام سياسي سوريه، توازن منطقه اي را به نفع محور مقاومت حفظ نموده و زمينه ساز تغييرات ژئوپليتيكي وسيعي در نظم منطقه اي غرب آسيا شوند. در اين ميان حزب الله لبنان به عنوان يك كنشگر نامتقارن ،با ورود به عرصه جنگ داخلي سوريه با فرصت ها و چالش هاي متعددي در سطح تاكتيكي و استراتژيكي به ويژه در حوزه تاكتيك هاي رزمي خود مواجه شد. از اين رو در اين پژوهش نويسندگان با مفروض قراردادن اين گزاره كه فرصت هاي پيش روي حزب الله در ورود به جنگ سوريه بيش از چالش هاي آن بوده است و همچنين اينكه حزب الله توانست در طول اين بحران ضمن بازنگري در تاكتيك هاي رزمي خود به يك نيروي نامتقارن موثر در عرصه معادلات منطقه اي و حتي بين المللي تبديل شود، به دنبال پاسخ گويي به اين سوال اساسي است كه كنشگري حزب الله در بحران سوريه چه تاثيري بر تاكتيك هاي رزمي آن داشته است.يا فته هاي پژوهش نشان مي دهد كه حزب الله بعداز ورود به بحران سوريه تغييراتي را در تاكتيك هاي رزمي خود از جمله: كسب توانمندي هاي فني و تسليحاتي نوين، كسب توانمندي هاي تاكتيكي جديد و ... ايجاد كرده است.