بررسي ضريب نفوذ شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر تلفن همراه و تأثير آن بر سلامت اجتماعي (مورد مطالعه: دانشجويان دانشگاه تبريز)

سلامت و سلامت اجتماعي و آنها با رسانه‌هاي مدرنِ معروف به شبكه‌هاي اجتماعي، عليرغم اهميت شاياني كه در جامعه شناسي سلامت و ارتباطات دارد، آنچنان كه شايسته است، به شكل تجربي مورد توجه و بررسي قرار نگرفته است. مطالعه حاضر در همين راستا و با هدف تعيين ضريب نفوذ شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر تلفن همراه و نيز ميزان استفاده از آنها و ارتباطش با سلامت اجتماعي دانشجويان دانشگاه تبريز در سال 1393 انجام گرفته است. روش تحقيق مورد استفاده در پژوهش حاضر پيمايش بوده و تكنيك جمع آوري داده‌ها نيز پرسشنامه مي‌باشد كه بين 383 نفر كه با استفاده از نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب با سهم بر حسب دانشكده و جنس انتخاب شدند، توزيع گرديده است. بر اساس نتايج، نزديك به 51 درصد از دانشجويان حداقل عضو يكي از چهار شبكه‌ اجتماعي مبتني بر تلفن همراه (شامل واتس آپ، وايبر، تانگو و لاين) بوده و به طور متوسط و روزانه حدود 3/34 دقيقه از اين شبكه‌ها استفاده كرده‌اند. بر اساس نتايج، تفاوت نسبتاً كم ولي به هر ترتيب معناداري بين ميانگين سلامت اجتماعي افراد عضو و غيرعضو شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر تلفن همراه (به نفع افراد غيرعضو) مشاهده شده است. ميزان استفاده از شبكه‌هاي مجازي با شاخص كل سلامت اجتماعي رابطه معنادار و منفي و نيز با دو بعد سازواري اجتماعي و مشاركت اجتماعي نيز رابطه معكوس و معناداري نشان داده است.