مقايسه اثربخشي درمان هيجان مدار و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شدت تجربه درد و تاب آوري زنان مبتلا به سردرد مزمن

The Effectiveness of Emotion-based Therapy and Acceptance & Commitment Therapy on the Pain Severity and Resistance in Women with Chronic Headaches

مقدمه: پيشرفت‌هاي نظري و رشد پژوهش‌ها، مباني لازم براي مفهوم‌سازي سردرد به ‌عنوان يك اختلال رواني فيزيولوژيكي را فراهم آورده و باعث استفاده از درمان‌هاي رفتاري و روان‌شناختي براي سردرد شده است. پژوهش حاضر، با هدف مقايسه اثربخشي درمان هيجان‌مدار و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شدت تجربه درد و تاب­آوري زنان مبتلا به سردرد مزمن صورت گرفت. موادوروش‌ها: روش پژوهش، نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري، زنان مبتلا به سردرد بودند كه در سال 1398 به كلينيك‌هاي دولتي مغز و اعصاب شهر پارس‌آباد مراجعه كرده بودند. تعداد 30 نفر با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند انتخاب، و به ‌صورت تصادفي در سه گروه مساوي قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايش، درمان‌هاي مختص خود را در 8 جلسه 1/5 ساعته دريافت كردند. داده‌ها توسط آزمون تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني تجزيه­وتحليل شدند. يافته‌ها: در پيش‌‌آزمون ميانگين و انحراف معيار نمره شدت تجربه درد و تاب‌آوري در گروه‌هاي درمان و كنترل اختلاف معني‌داري نداشت. هر دو درمان، شدت تجربه درد بيماران را در پس‌آزمون كاهش، و تاب‌آوري را افزايش دادند (0/001>p). در مرحله پيگيري، اثر اين دو درمان ماندگار بود (0/001>p). تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شدت تجربه درد و تاب‌آوري در مراحل پس‌آزمون و پيگيري بيش‌تر از تأثير درمان هيجان‌مدار بود (0/001>p). نتيجه‌گيري:درمان هيجان‌مدار و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد با كاهش شدت سردرد، سبب افزايش تاب‌آوري بيماران مبتلا به سردرد مزمن شدند، از اين‌رو مي‌‌توانند راهبرد پيشگيرانه مفيدي تلقي شوند.

Introduction: Theoretical advances in research have provided the necessary basis for conceptualizing headache as a psychiatric physiological disorder, eventually leading to using behavioral and psychological treatments. This study aims to compare the effectiveness of emotion-based therapy and acceptance and commitment therapy on the pain severity and resistance in women with chronic headaches. Materials and Methods: This study was semi-experimental with pretest-posttest follow-up with the control group. Its population consisted of all women with headaches referred to the Governmental Neurological Clinic of Parsabad city in 2020. Thirty patients diagnosed with chronic headaches by a psychiatrist or neurologist were selected using purposive sampling and were randomly divided into three groups. The treatment groups received 8 sessions of 1.5 hours treatment specifically; however, the control group did not receive any treatment. The collected data were analyzed by repeated-measures ANOVA and Bonferroni post-hoc test. Results: The mean of pain severity and resistance in the pretest in the emotion-based therapy group, acceptance & commitment-based therapy group, and control group was 8.50, 43.00, 8.70, 42.10, and 8.40, 43.50 (p<0.816 and p<0.860), respectively. The results showed an insignificant effect of emotion-focused therapy (6.70, 59.80) and acceptance & commitment-based therapy (4.80, 66.30), compared to the control group (8.20, 42.80), in the posttest. There was a decrease in the pain severity and an increase in resistance in women with chronic headaches (p<0.001). The results also showed that the effect of acceptance and commitment therapy on the severity of pain and resistance in posttest and follow-up was more than that of emotional therapy (p<0.001). Conclusion: Emotion-focused therapy and acceptance & commitment-based therapy reduce the severity of pain by increasing the resistance of patients with chronic headaches, thus being considered a useful preventive strategy.