بررسي ارتباط بين وضعيت فعاليت بدني و ورزش با ابعاد سلامت اجتماعي سربازان

مقدمه: سلامت اجتماعي از اساسي‌ترين شاخص‌هاي سلامت هر كشوري است و مي‌تواند تحت تأثير عوامل مختلفي قرار بگيرد. دوره سربازي فشار زيادي بر سربازان وارد مي‌كند كه مي‌تواند بر سلامت اجتماعي آنان اثر منفي داشته باشد. برخي شواهد نشان مي‌دهد كه ورزش مي‌تواند بر سلامت اجتماعي اثرگذار باشد. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسي ارتباط بين وضعيت فعاليت بدني و ورزش با ابعاد سلامت اجتماعي سربازان است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي همبستگي مي‌باشد. تعداد 200 سرباز به شيوه نمونه‌گيري در دسترس به عنوان نمونه آماري از ميان سربازان يك پايگاه نظامي در شهر شيراز در پاييز 1395 انتخاب شدند و بر اساس ميزان فعاليت ورزشي در هفته به دو گروه فعال و غيرفعال تقسيم‌بندي شده و پرسشنامه سلامت اجتماعي را تكميل كردند. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و آزمون تي مستقل استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد در مقياس‌هاي شكوفايي اجتماعي (0/03‌=P) و نمره كلي سلامت اجتماعي (0/05‌=P) تفاوت معني‌داري بين دو گروه وجود داشت. همچنين مقياس‌هاي همبستگي اجتماعي (0/32‌=P)، انسجام اجتماعي (0/66‌=P)، پذيرش اجتماعي (0/41‌=P) و مشاركت اجتماعي (0/74‌=P) در گروه سربازان فعال بالاتر از گروه سربازان غيرفعال بود، اما تفاوت معني‌داري بين دو گروه مشاهده نشد. بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مي‌توان گفت كه فعاليت بدني و ورزش با سلامت اجتماعي سربازان رابطه دارد. لذا، سربازان مي‌توانند به منظور ارتقاي سلامت اجتماعي خود، فعاليت‌هاي بدني و ورزشي منظم را در برنامه هفتگي قرار دهند.