ارزيابي احتمالات وقوع محدوديت اقليمي ميدان ديد و اثرات آن بر برنامه‌ريزي فعاليت‌هاي نظامي (مطالعه موردي: منطقه آذربايجان)

محدوديت ميدان ديد به‌عنوان يك عامل اقليمي در برنامه‌ريزي عمليات نظامي، عمليات لجستيكي، هدف‌يابي و نشانه‌روي به هدف، هدايت پرواز، اختفاء و... نقش مؤثري دارد. از سوي ديگر، با توجه به موقعيت ويژه جغرافيايي منطقه آذربايجان، آمايش دفاعي و شناخت متغيرهاي اقليمي آن ازلحاظ نظامي از مؤلفه‌هاي مهم در برنامه‌ريزي و طرح‌ريزي عمليات نظامي در آينده است. لذا در اين پژوهش به‌منظور ارزيابي احتمالات وقوع محدوديت اقليمي ميدان ديد و اثرات آن بر برنامه‌ريزي فعاليت‌هاي نظامي در شمال غرب كشور، تمامي ايستگاه‌هاي سينوپتيك موجود در منطقه بررسي و از بين آن‌ها 19 ايستگاه داراي دوره آماري بالاي 30 سال، انتخاب شد. با در نظر گرفتن اينكه ميدان ديد كمتر از 4500 متر عمليات بيشتر يگان‌هاي نظامي را تحت تأثير قرار مي‌دهد، نتايج پژوهش نشان داد كه در بين ايستگاه‌هاي منطقه آذربايجان بيشترين نامطلوبي ميدان ديد نسبت به بقيه ايستگاه‌ها، در ايستگاه اردبيل اتفاق مي‌افتد؛ به‌گونه‌اي كه در ماه‌هاي مهر، آبان، آذر و اسفند احتمال وقوع نامطلوبي ميدان ديد در اين مناطق به نزديك 45 درصد و بيشتر نيز مي‌رسد. در مقابل كمترين احتمال وقوع نامطلوبي ميدان ديد در طول سال در منطقه آذربايجان با 7 درصد مربوط به ايستگاه‌هاي خرمدره، پيرانشهر و خلخال است. در اين ايستگاه‌ها در هيچ‌يك از ماه‌هاي سال نامطلوبي ميدان ديد به بالاي 20 درصد نمي‌رسد. در اكثر ايستگاه‌هاي منطقه احتمال وقوع نامطلوبي ميدان ديد براي فعاليت‌هاي نظامي در ماه‌هاي خرداد، تير، مرداد، شهريور و مهر كمتر از 5 درصد است.