اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني بر نشخوار فكري و سلامت روان زنان مبتلا به سرطان سينه

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Group Therapy with a Look at Compassion Therapy on Rumination and Mental Health of Women with Breast Cancer

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني بر نشخوار فكري و سلامت روان زنان مبتلابه سرطان سينه شهر تهران در سال 1398 بود. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان مبتلابه سرطان سينه شهر تهران بودند كه با روش نمونه‌گيري در دسترس و هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت آموزش گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد توأم با شفقت درماني قرار گرفتند و گروه كنترل در طول اين مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمع‌‌آوري داده‌‌ها بر اساس پرسشنامه استاندارد نشخوار فكري نولن هوكسما و مارو (1991) و پرسشنامه استاندارد سلامت روان گلدبرگ (1973) انجام گرفت. تجزيه‌وتحليل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجراي پرسشنامه‌‌ها از طريق نرم‌‌افزار SPSS19 در دو بخش توصيفي و استنباطي (تحليل كوواريانس) انجام پذيرفت. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني باعث كاهش «نشخوار فكري» زنان مبتلابه سرطان سينه شد. همچنين نتايج نشان داد گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني باعث بهبود سلامت روان در زنان مبتلابه سرطان سينه شد. بنابراين يافته‌هاي مطالعه حاضر نشان داد كه درمان پذيرش و تعهد توأم با شفقت درماني بر كاهش نشخوار فكري و افزايش سلامت روان بيماران مبتلابه سرطان سينه مؤثر است. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني باعث كاهش نشخوار فكري در زنان مبتلا به سرطان سينه شد.

The aim of this study was to evaluate the effectiveness of group therapy based on acceptance and commitment with a view to compassion therapy on rumination and mental health of women with breast cancer in Tehran in 2019. Methodology: It was a quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the study included all women with breast cancer in Tehran who were selected by convenience sampling method and were divided into experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. The experimental group underwent 8 sessions of 90 minutes of group therapy based on acceptance and commitment with compassionate therapy, and the control group waited for treatment during this period. Data collection method was based on the standard questionnaire of Nolen Hoxma and Murrow (1991) and the standard questionnaire of mental health Goldberg (1973). The analysis of the information obtained from the questionnaires was performed through SPSS19 software in two descriptive and inferential sections (analysis of covariance). Findings: The results showed that acceptance and commitment based therapy group with a focus on compassion therapy reduced "rumination" of women with breast cancer. Conclusion: The results also showed that acceptance and commitment based therapy group with a focus on compassion therapy improved mental health in women with breast cancer. Therefore, the findings of the present study showed that the treatment of acceptance and commitment combined with compassionate therapy is effective in reducing rumination and increasing the mental health of patients with breast cancer.