اثربخشي مداخله مبتني بر واكاوي مشكلات خانواده‌هاي ازدواج مجدد بر روابط فرزند با والدخوانده

The Effectiveness of Intervention based on the Exploration of Remarriage Families’ Problems on Child's Relationship with Stepparents

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي مداخله مبتني بر واكاوي مشكلات خانواده‌هاي ازدواج مجدد بر روابط فرزند با والدخوانده انجام شد. روش: اين مطالعه نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش همه خانواده‌هاي ازدواج مجدد شهر خرم‌آباد در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 20 خانواده بودند كه پس از بررسي ملاك‌هاي ورود به مطالعه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با روش تصادفي در دو گروه مساوي (هر گروه 10 خانواده) جايگزين شدند. گروه آزمايش 12 جلسه 2 ساعته (هفته‌اي دو جلسه) تحت مداخله مبتني بر واكاوي مشكلات خانواده‌هاي ازدواج مجدد قرار گرفت و گروه كنترل آموزشي نديد. داده‌ها با فرم اطلاعات جمعيت‌شناختي و مقياس تعارض والد- نوجوان (پرينز و همكاران، 1979) جمع‌آوري و با روش‌هاي آزمون تي مستقل و تحليل كوواريانس تك‌متغيري در نرم‌افزار SPSS-26 تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج آزمون تي نشان داد كه گروه‌هاي آزمايش و كنترل در مرحله پيش‌آزمون از نظر روابط فرزند با والدخوانده تفاوت معناداري نداشتند (05/0P>)، اما در مرحله پس‌آزمون از نظر آن تفاوت معناداري داشتند (05/0p <). نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه مداخله مبتني بر واكاوي مشكلات خانواده‌هاي ازدواج مجدد باعث بهبود معنادار روابط فرزند با والدخوانده شد (001/0p <). نتيجه‌گيري: با توجه به اثربخشي مداخله مبتني بر واكاوي مشكلات خانواده‌هاي ازدواج مجدد بر بهبود روابط فرزند با والدخوانده، استفاده از اين شيوه در كنار ساير روش‌هاي آموزشي و درماني جهت بهبود روابط فرزند با والدخوانده ضروري است. در نتيجه، متخصصان سلامت و درمانگران مي‌توانند از روش مداخله مبتني بر واكاوي مشكلات خانواده‌هاي ازدواج مجدد براي بهبود ويژگي‌هاي روانشناختي از جمله روابط فرزند با والدخوانده استفاده كنند.

This research aimed to determine the effectiveness of intervention based on the exploration of remarriage families’ problems on child's relationship with stepparents. Methodology: This study was semi-experimental with a pretest and posttest design with control group. The research population was all remarriage families of Khorramabad city in 2019 year. The research sample was 20 families who after investigated the inclusion criteria were selected by purposive sampling method and randomly replaced into two equal groups (10 families in each group). The experimental group underwent 12 sessions of 2 hours (two sessions per week) based on an intervention based on the exploration of remarriage families’ problems and the control group did not receive any training. Data were collected by the demographic information form and parent-adolescent conflict scale (Prinz and et al, 1979) and analyzed by methods of independent t-test and univariate analysis of covariance in SPSS-26 software. Findings: The result of t test showed that the experimental and control groups in the pretest stage have not significant difference in terms of child's relationship with stepparents (P>0.05), but in the posttest stage have significant difference (p < 0/05). The results of analysis of covariance test showed that the intervention based on the exploration of remarriage families’ problems led to significant improved child's relationship with stepparents (p < 0.001). Conclusion: Considering the effectiveness of intervention based on the exploration of remarriage families’ problems on improving child's relationship with stepparents, the use of this method along with other educational and therapeutic methods is necessary to improve the child's relationship with stepparents. As a result, health professionals and therapists can use an intervention based on the exploration of remarriage families’ problems to improve psychological characteristics such as child's relationship with stepparents.