آسيب شناسي سياست هاي شوراي حقوق بشر در خاورميانه و ايران

Pathology of Human Rights Council Policies in the Middle East and Iran

شوراي حقوق ­بشر به­ عنوان ركن فرعي مجمع ­عمومي، جايگزين كميسيون حقوق بشر شد. سازمان ملل با ايجاد اين نهاد ثابت نمود كه براي مسائل مربوط به بهبود وضعيت حقوق بشر جهاني و ارتقاي احترام جهاني براي حمايت از حقوق بشر و آزادي­هاي اساسي اهميت ويژه­اي برخوردار بوده است. از جمله ويژگي­هاي شوراي حقوق بشر مي­توان به امكان تعليق عضويت كشورهاي ناقض حقوق بشر و ايجاد سازوكار بررسي دوره­اي جهاني، (UPR) و مطالعه جزئيات مربوط به نظارت بر نقض حقوق بشر در جهان اشاره نمود. به­ نظر مي­رسد كه شورا عليرغم تلاش­هاي فراواني كه در زمينه حقوق بشر به­ عمل آورده، هنوز نتوانسته به جايگاه و غايت اصلي خويش كه در دفاع از حقوق بشر در كشورها و منطقه خاورميانه است، برسد. از جمله عواملي كه به عنوان مانع و كاستي در مقابل تحقق اهداف شوراي حقوق بشر قرار گرفته مي­توان به جهان شمولي حقوق بشر، نسبيت فرهنگي، فقدان سازوكارهاي اجرايي، ملاحظات سياسي و ناعدالتي و موضع­ گيري برخي كشورها در مقابل شوراي حقوق بشر را نام برد.

The Human Rights Council (UNHRC) replaced the UNCHR as a subsidiary of General Assembly. The United Nations has demonstrated its special importance for issues related to improving global human rights situation and promoting universal respect for human rights protection and fundamental freedoms. It is responsible for fulfilling its human rights obligations. Among features of the UNHRC are possibility of suspending membership of countries violating human rights and establishing a mechanism for reviewing the Universal Periodic Review (UPR) and studying details of monitoring human rights violations. Despite its many efforts in human right’s field, UNHRC has not yet been able to reach its main position and goal, which is to defend human rights in countries and Middle East region. Among factors that stand in way of achieving the UNHRC goals are universality of human rights, cultural relativism, lack of enforcement mechanisms, political considerations and injustice as well as the stance of some countries against the UNHRC.