تأثير سياست اسكان اجباري عشاير بر ساختار اجتماعي قوم لر استان كهگيلويه و بويراحمد در عصر پهلوي

The Impact of Nomads' Compulsory Settlement Policy on the Social Structure of the Lur Ethnicity of Kohgiluyeh and Boyer Ahmad Province in the Pahlavi Era

هدف مقاله بررسي تأثير سياست اسكان اجباري عشاير بر ساختار اجتماعي قوم لر استان كهگيلويه و بويراحمد در عصر پهلوي است. روش بررسي اين مطالعه تاريخي است كه از كتب و مدارك منثور و منظومي كه از دوره‌هاي گذشته به‌جاي مانده استفاده شده است. نتايج بررسي حاكي از آن است كه سياست اسكان قبايل به قيمت فقيرتر شدن افراد كوچ‌نشين و نيز تقليل توليد چارپايان تمام شد؛ بسياري از افراد قبايل تنها منتظر مرگ رضاشاه بودند تا مهاجرت‌هاي خود را از سر بگيرند؛ اگر قبيله‌اي با سياست دولت مخالفت مي‌كرد به نحو وحشيانه‌اي سركوب مي‌گرديد. سياست اسكان اجباري خسارات فراواني بر مردم وارد كرد، عوامل حكومت سيه چادرها را آتش مي‌زدند تا مردم را وادار به اسكان كنند، اما مردم به غارها پناه مي‌بردند و دراين‌بين دام آنها كه زندگي عشاير به آنها وابسته بود از بين مي‌رفت.

The article aims to consider the effect of mandatory settlement policy of the tribes on the social structure of the lur nation of Kohgiluyeh and Boyer Ahmad at the age of Pahlavi dynasty. The method of this research was historical, in which the main sources, written and verse book and documents remained from the past periods were used. The results of this study indicated that the tribe settlement policy was ended with making the immigrant people poor and also declining of the animal production. Many of the tribes were only waiting for Reza shah death to restart their immigration. If a tribe had opposed to the government, it would be oppressed by the government savagely and violently. The mandatory settlement policy sustained many dam.