آسيب شناسي فسخ قراردادهاي پيمانكاري دولتي در رويه قضايي ايران و فرانسه

The Pathology of Termination of Governmental Contracts in the Jurisprudence of Iran and France

پيمان دولتي، اصلي ترين شيوه تفويض حاكميت دولتي به بخش خصوصي است. با توجه به ابهام در بسياري از مفاهيم حوزه فسخ پيمان­هاي دولتي، رويه قضايي نقش تعيين كننده­اي هم در نظام حقوقي ايران و هم در نظام حقوقي فرانسه بازي مي­كند. سوال اصلي تحقيق حاضر كه به روش توصيفي­­­_تحليلي صورت گرفته است بدين صورت است كه با توجه به رويه قضايي موجود، نظام حقوقي حاكم بر فسخ پيمان دولتي ايران در مقايسه با نظام فرانسه، چه ابهامات و چالش هايي دارد؟نتيجه تحقيق حاضر آن است كه ابهاماتي مانند تعارض قوانين مرتبط با فسخ پيمان هاي دولتي، ابهامات در دامنه حق فسخ پيمان دولتي و ابهام در وجود آيين افتراقي فسخ پيمان دولتي از مهم ترين ابهامات نظام حقوقي حاكم بر فسخ پيمان دولتي ايران در مقايسه با فرانسه بوده است ضمن اينكه مهمترين چالش ها در زمينه هاي صلاحيت محاكم اداري و نحوه مداخله آنها واعمال برخي شروط فسخ اداري است.

The government contract is the main way of delegating government sovereignty to the private sector. Due to the ambiguity in many concepts in the field of termination of government contracts, jurisprudence plays a decisive role in both the Iranian and French legal systems. The main question of the present study by descriptive-analytical method, is that according to the existing judicial procedure, what ambiguities and challenges does the legal system governing the termination of the Iranian government contract have in comparison with the French system? Presently, ambiguities such as conflict of laws, the scope of the right to terminate the contract and the existence of the differential procedure of termination of the contract have been the most important ambiguities of the legal system governing the termination of the contract compared to France. The most important challenges in the field of jurisdiction of administrative courts and how to intervene and apply some conditions of administrative termination.