بررسي تفسيري استناد به آيه 165 نساء در نفي حجيت اهل بيت عليهم السلام

دگرانديشان ديني مسلمان در دو قرن اخير، به نقد و پالايش ميراث اسلامي پرداخته و مدعي مبارزه با خرافات شدند. نقدها و ادله گروه موسوم به قرآنيون، كمتر مورد توجه پژوهش‌هاي ديني قرار گرفته است. ازآنجاكه اين گروه، ادعاي مبارزه با خرافات را دارند، بسياري از باورهاي شيعي را به دليل تعارض با قرآن، باطل و مردود دانسته‌اند كه ازجمله آنها نقد مسئله امامت اهل‌بيت است. اين جريان با تمسك به آيات متعددي از قرآن كوشيد‌ه‌اند تئوري امامت شيعي را به چالش كشند و آن را عقيده‌اي مخالف قرآن معرفي نمايد؛ چنان‌كه برخي از آنان با استناد به آيه 165 نساء مدعي‌اند حجت الهي بودن ائمه در تضاد با مدلول اين آيه است؛ زيرا در اين آيه خداوند تنها پيامبران را به‌عنوان حجت‌هاي خويش معرفي كرده است. در نتيجه حجيت اهل‌بيت مخدوش است. اين مقاله در تلاش است تا قوت يا ضعف استناد به اين آيه را در نقد امامت، بررسي نمايد. اين تحقيق بيانگر آن است كه اين آيه هيچ دلالتي؛ حتي به‌صورت ضعيف، بر نفي حجيت اهل‌بيت ندارد و بدفهمي قرآنيون منشأ چنين خطاي بزرگي است.