تعيين مدل بهينه تحليل اقتصادي طرح‌هاي سرمايه‌گذاري در حوزه ايمني و بهداشت شغلي

سابقه و هدف: از گذشته تاكنون، سرمايه‌گذاري در حوزه ايمني و بهداشت هزينه‌بر و اجتناب‌ناپذير تلقي مي‌شده و فاكتور هزينه همواره به‌عنوان مانعي براي دستيابي به ايمني و بهداشت بوده است. تصميم‌گيرندگان اين حيطه بايد نشان دهند اين‌گونه مداخلات نه‌تنها در دستيابي به اهداف اثربخشي دارند، بلكه از نظر اقتصادي نيز كارايي زيادي دارند. در اين پژوهش به دنبال تعيين مدلي بهينه براي تحليل اقتصادي طرح‌هاي ايمني و بهداشت شغلي هستيم. مواد و روش‌‌ها: به‌منظور تعيين مدل بهينه از روش تحليل سلسله مراتبي (Analytic Hierarchy Process) و نرم‌افزار Expert Choice reg; استفاده شد. بدين منظور ابتدا بر اساس مرور مطالعات پيشين، مدل‌هاي ارزيابي اقتصادي پروژه‌هاي OSH شناسايي شدند. در ادامه با درنظرگرفتن 7 معيار اساسي، بهينه‌ترين مدل انتخاب شد. يافته‌ها: با مرور منابع علمي و پس از غربالگري يافته‌ها، 20 مدل شناسايي شد. ابتدا مشخصات اين مدل‌ها با استفاده از ماتريس تصميم‌گيري استخراج و ارزيابي شد. از اين بين، 4 مدل براي اولويت‌بندي با AHP شناسايي شد. معيار دقت و صحت مدل با وزن نهايي 0.490 و معيار جامعيت مدل با وزن نهايي 0.076 به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان اهميت را در مدل‌سازي AHP داشتند. پس از اولويت‌بندي گزينه‌ها، مدل ROHSEI، مدل جعبه ابزار (ToolKit)، مدل Productivity Assessment و مدل بالقوه (Potential Method) به ترتيب وزن‌هاي 0.320، 0.281، 0.240 و 0.159 را به خود اختصاص دادند. نتيجه‌گيري: متخصصان HSE شاغل در صنايع مي‌توانند به‌منظور بيان انگيزه‌هاي مالي اهداف خود، تخصيص منابع محدود و بهبود كارايي اقتصادي طرح‌هاي خود از مدل ROHSEI استفاده كنند.