ارزيابي كارآيي نانوذرات سلنيوم در توليد داربست عصبي سلول‌زدايي شده و قابليت حفظ سلول‌هاي بنيادي كشت شده بر روي آن‌ها: يك مطالعه آزمايشگاهي

زمينه و هدف: سلنيوم يك عنصر كمياب است و نانوذره آن داراي فعاليت ضد ميكروبي بوده و به دليل سميت كم و عملكرد بيولوژيكي عالي داراي كاربردهاي زيادي در مهندسي بافت مي باشد. هدف از اين تحقيق تعيين تأثير نانوذرات سلنيوم در برهم كنش سلول هاي بنيادي بر داربست سلول زدايي شده عصب سياتيك موش صحرايي بود. ﻣﻮاد و روشﻫﺎ: در اين مطالعه آزمايشگاهي تأثير نانوذرات سلنيوم در برهمكنش سلول هاي بنيادي بر داربست هاي سلول زدايي شده عصب سياتيك موش صحرايي با استفاده از تكنيك سلول زدايي ساندل داربست هاي سلول زدايي شده تهيه و در محلول بافر نمكي فسفات حاوي آنتي بيوتيك نگه داري شد. ارزيابي بيومكانيكي و بافت شناسي داربست ها به وسيله ميكروسكوپ نوري مورد بررسي قرار گرفت. در مرحله بعد كشت سلول هاي بنيادي چربي بر روي داربست انجام گرفت و ميزان زنده ماني سلول ها در حضور نانوذرات سلنيوم از طريق آزمون سميت شناسي (MTT) [3-(4, 5-dimethylthiazol-2-yl)-2, 5-diphenyltetrazolium bromide] سنجيده شد. تجزيه و تحليل داده ها با آناليز واريانس يكطرفه و آزمون تعقيبي Tukey انجام شد. يافته ها: آزمون تست كششي نشان داد كه بعد از سلول زدايي اجزاي ماتريكس خارج سلولي نظير كلاژن، لامنين و الاستين در داربست حفظ شده است. هم چنين محتوي DNA به طور معناداري در گروه داربست كاهش يافت (*P 0.01). نتايج آزمونMTT ، نشان داد كه نانوذرات سلنيوم هيچ گونه سميتي بر سلول هاي بنيادي كشت شده بر روي داربست ندارد. نتيجه گيري: قابليت زيست سازگاري داربست و زنده ماني سلول هاي بنيادي تحت تيمار با نانوذرات سلنيوم نسبت به گروه كنترل تفاوت قابل ملاحظه اي نداشت. بنابراين مي تواند به عنوان يك فاكتور تقويت كننده براي افزايش كارآيي داربست ها به منظور كاربرد در ترميم ضايعات عصبي مورد ارزيابي قرار گيرد.