تأثير هم‌زمان تمرين‌هاي مقاومتي و تزريق سلول‌هاي اجدادي اندوتليال بر بيان فاكتور رگ‌زايي VEGF و رابطه‌ي آن با مقاومت به انسولين در رت‌هاي نر ديابتي القاء شده با STZ

مقدمه: تمرين‌هاي ورزشي و استفاده‌ي هم‌زمان از سلول‌هاي بنيادي راهبرد جديدي با هدف كاهش ناهنجاري‌هاي ديابتي است. از سازوكارهاي شناخته شده، اختلالات رگ‌زايي ناشي از ديابت است. لذا پژوهش حاضر به‌منظور تعيين اثر هم‌زمان تمرين‌هاي مقاومتي همراه با تزريق سلول‌هاي اجدادي اندوتليال بر بيان فاكتورهاي آنژيوژنيك در عضله‌ي اسكلتي موش‌هاي صحرايي ديابتي شده انجام شد.روش‌ها: در اين مطالعه از 30 سر موش صحرايي به‌طور تصادفي در 5 گروه: سالم، ديابتي كنترل (D)، ديابتي تمرين كرده (DR)، ديابتي با تزريق سلول اجدادي اندوتليال (DI)، ديابتي تمرين كرده با تزريق سلول اجدادي اندوتليال (DRI) تقسيم شدند. براي بررسي تغييرات بيان پروتئين VEGF به روش وسترن بلات و شاخص مقاومت به انسولين به روش الايزا اندازه‌گيري شد. داده‌هاي حاصل با استفاده از آزمون تحليل واريانس دو عاملي با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 19 در سطح معناداري 5%≥α تجزيه و تحليل شد.يافته‌ها: در اين پژوهش 6 هفته تمرين مقاومتي و يا تزريق سلول اجدادي باعث افزايش معنادار VEGF وكاهش معنادار شاخص مقاومت به انسولين در رت‌هاي ديابتي شد و اين تغييرات در گروه استفاده هم‌زمان از تمرين و تزريق نسبت به گروه تمرين يا تزريق نيز معنادار بود.نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه مي‌توان اظهار داشت كه تمرين مقاومتي و يا تزريق سلول‌هاي اجدادي اندوتليال مي‌تواند باعث تحريك رگ‌زايي در عضله‌ي اسكلتي شود و همچنين استفاده‌ي هم‌زمان از اين دوعامل راهكار مناسب‌تري براي افزايش عوامل تحريك رگ‌زايي در رت‌هاي ديابتي است.