بررسي تطبيقي احوال مسنداليه در ادبيات فروغ و اخوان با تأكيد بر تولدي ديگر و زمستان

A Comparative Study of Subject's Situation in Forough and Akhavan Literature with Emphasis on Another Birth and Winter

در زمينه زيبايي شناسي آثار ادبي، پژوهش‌هاي زيادي انجام‌ گرفته اما از دريچه علم معاني كم‌تر به اين آثار نگريسته شده است. در مقاله حاضر با استفاده از روش توصيفي- تطبيقي و بر پايه منابع كتابخانه‌اي، اغراض ثانوي در كاربرد بلاغي حالات مسنداليه در ذكر يا حذف، معرفه يا نكره، تقديم يا تأخير و معطوف، صفت و مقيد بودن بر اساس كتب علوم بلاغي تجزيه ‌و تحليل شده است. تجزيه‌ و تحليل «تولدي ديگر» و «زمستان» نشان مي‌دهد كه ذكر مسنداليه بيش از حذف آن مورد توجه فروغ و اخوان بوده و به نظر مي‌رسد هدف ايشان در هر دو حالت حذف يا ذكر، اغلب ابلاغ محتوا در كم‌ترين زمان با بيش‌ترين تأكيد بوده است و در تقديم ‌و تأخير مسنداليه، تقديم مسنداليه، بيش از تأخير مورد توجه است و ايشان از تقديم ‌و تأخير مسنداليه براي اهداف «قرار دادن مسنداليه در ذهن مخاطب» و بيان «درد و اندوه» بهره برده‌اند. فروغ و اخوان براي تأكيد بيش‌تر، مسنداليه را با افزودن به يك اسم، ضمير يا صفت، معرفه مي‌كنند و از مسنداليه نكره كم‌تر از مسنداليه معرفه بهره برده‌اند.

In the field of aesthetics of literary works, a lot of research has been conducted, but these works less has been considered from the perspective of semantics. In the present article, using a descriptive-comparative method and based on library sources, secondary intentions in the rhetorical application of the subject situation in mentioning or deleting, introducing or not, presenting or delaying and focusing, adjectives and constraints are analyzed based on rhetorical science books. The analysis of "Another Birth" and "Winter" shows that the mention of subject is important to Forough and Akhavan more than its omission, and it seems that in both cases of omission or mention, their goal is often to convey the content in the shortest time with the most emphasis. In presenting and delaying the subject, the presentation of subject is more important than the delay, and he has used the presentation and delay of the subject for the purposes of "placing the subject in the mind of the addressee" and expressing "pain and sorrow." Forough and Akhavan, for more emphasis, introduce subject by adding a name, pronoun or adjective, and have used Nakareh subject less than Maarefa subject.