بررسي تزريق داخل وريدي سلول‌هاي بنيادي غشاي آمنيوتيك در كاهش فاكتورهاي التهابي ايجاد شده در نارسايي قلبي

زمينه و هدف: نارسايي قلبي يكي از شايع‌ترين اختلالات قلبي عروقي است و امروزه از سلول‌هاي بنيادي در درمان اين بيماري استفاده مي‌شود. با توجه به اينكه سايتوكاين‌هاي پيش‌التهابي در پيشرفت بيماري‌هاي قلبي عروقي، نقش مهمي دارند هدف از اين مطالعه بررسي تزريق وريدي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي غشاي آمنيوتيك انساني بر ميزان اينترلوكين 4 و 12 در سرم موش‌هاي صحرايي نر در مدل نارسايي قلبي رت هاي نر بود. روش بررسي: اين يك مطالعه تجربي است كه از مهر ماه 1397 تا ارديبهشت ماه ۱۳۹۸ در مركز تحقيقات فيزيولوژي دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام شد. در اين پژوهش 28 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار (gr 180200) به‌طور تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند: گروه كنترل، گروه مبتلا به نارسايي قلبي، گروه نارسايي قلبي دريافت‌كننده محيط كشت و گروه نارسايي قلبي دريافت‌كننده سلول از طريق تزريق وريد. پس از 30 روز اكوكارديوگرافي انجام شد و سپس ميزان سرمي اينترلوكين ۴ و اينترلوكين ۱۲ در اين گروه‌ها توسط تست الايزا اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد كه تزريق وريدي سلول‌هاي بنيادي به رت‌هاي نر مبتلا به نارسايي قلبي باعث بهبود پارامترهاي اكوكارديوگرافي EFو FS در گروه تزريق سلول نسبت به گروه نارسايي قلبي شد. همچنين ميزان سيتوكاين‌هاي التهابي اينترلوكين 4 و اينترلوكين 12 به ميزان قابل توجهي در گروه تزريق سلول در مقايسه با گروه رت‌هاي مبتلا به نارسايي قلبي كم شد (P 0/05 ). نتيجه‌گيري: با توجه به بهبود پارامترهاي قلبي و كاهش سيتوكين‌هاي التهابي به‌نظر مي‌رسد سلول‌هاي بنيادي غشاي آمنيوتيك انساني با كاهش التهاب نقش مهمي در بهبود نارسايي قلبي دارد.