شيوع آسم در كودكان ايراني: يك مطالعه متآناليز و متارگرسيون

زمينه و هدف: آسم شايعترين بيماري مزمن دوران كودكي است و در طي سه دهه گذشته در سطح جهاني روند روبه رشدي را داشته است. مطالعات انجام گرفته در اين زمينه در كشور، شيوع‌هاي متفاوت و غيرهمراستايي را نشان مي‌دهند، از اين‌رو اين مطالعه قصد دارد تا با مروري متاآناليز شيوع كلي آسم در كودكان ايراني را تعيين نمايد. روش بررسي: مطالعه حاضر با روش متاآناليز در فروردين 1380 تا اسفند 1397 انجام شده است. مقالات مرتبط با موضوع از طريق جستجو در پايگاه‌هاي Scopus, ScienceDirect, magiran, SID, Medline (PubMed) وGoogle Scholar به‌دست آمد كه برابر 896 مقاله بود. متعاقباً، تعداد مقالات با شرايط اوليه ورود به مطالعه، به 274 مقاله تقليل يافتند. در نهايت پس از حذف 236 مقاله غيرمرتبط و حذف پنج مقاله در آزمون ثانويه، 33 مقاله وارد فرآيند متاآناليز شدند. ناهمگني مطالعات با استفاده از شاخص I2 بررسي شد. يافته‌ها: در بررسي 33 مطالعه و تعداد 97205 نفر در بازه سني 161 سال، شيوع كلي آسم در كودكان بر اساس متاآناليز 5.1% (6.5%-4 =95%CI) به‌دست آمد. بيشترين شيوع آسم در كودكان بابل با 19% (20.3-%17.8 =95%CI) در سال 2014 و كمترين شيوع آسم در كودكان اصفهان با 0.7% (1.1-%0.5 =95%CI) در سال 2001 به‌‌دست‌ آمد. همچنين با افزايش سال انجام تحقيق و حجم نمونه به‌ترتيب شيوع آسم در كودكان افزايش و كاهش مي‌يابد كه اختلافات از نظر آماري معنادار بود. نتيجه‌گيري: شيوع آسم در كودكان ايراني نسبت به شيوع اين بيماري در كودكان كشورهاي توسعه يافته در محدوده پايين‌تري قرار دارد.