بروز انسداد شريان راديال در آنژيوگرافي از راديال در مقايسه با آنژيوگرافي از انفيه‌دان تشريحي

زمينه و هدف: روش دسترسي معمول شريان راديال به‌عنوان يكي از تكنيك‌هاي اصلي دسترسي در آنژيوگرافي در نظر گرفته مي‌شود. رگ‌گيري شريان راديال از سطح پشتي دست در ناحيه انفيه‌دان به‌عنوان يك راه حل مناسب براي غلبه بر برخي معايب روش استاندارد شريان راديال معرفي شده است. از آنجايي كه مطالعات در زمينه مقايسه اين دو روش محدود مي‌باشند از اين‌رو اين مطالعه با هدف مقايسه بررسي عوارض در دو روش مذكور انجام گرفت. روش بررسي: اين مطالعه بر روي 100 نفر از بيماران مراجعه‌كننده به بيمارستان امام اهواز از مهر تا اسفند 1399 اجرا شد. 50 نفر از بيماران تحت آنژيوگرافي با دسترسي معمول شريان راديال و 50 نفر از بيماران با روش دسترسي انفيه‌دان،آنژيوگرافي شدند. تمام افراد مورد بررسي در دو گروه، 24 ساعت پس از آنژيوگرافي تحت سونوگرافي شريان راديال قرار گرفتند. همچنين عوارض آنژيوگرافي شامل انسداد شريان راديال (ترومبوز)، درد، هماتوم و بي‌حسي ثبت شدند. يافته‌ها: در مطالعه حاضر ميانگين سني در دو گروه مشابه و در حدود 60-50 سال بود. توزيع زنان و مردان، ديابت، فشارخون، وزن و قد در اين مطالعه در هر دو گروه همگن بود. تنها يك نفر (2%) از افراد مورد مطالعه در گروه انفيه‌دان تشريحي دچار عارضه ترومبوز، هماتوم و تورم شدند كه اين متغيرها در گروه راديال در تعداد افراد بيشتري رخ داده بود كه از نظر آماري تفاوت معناداري از نظر بروز عوارض ترومبوز و درد در دو گروه وجود دارد. نتيجه‌گيري: آنژيوگرافي از انفيه‌دان تشريحي درمقايسه با روش راديال معمول عوارض كمتري داشته و از طرفي منجر به راحتي بيشتر بيماران نيز مي‌شود، از اين‌رو مي‌تواند به‌عنوان يك روش امن و مناسب جهت آنژيوگرافي به‌كار برده شود.