بررسي اكتيويته تجمعي كليه در اسكن هسته‌اي مثانه كودكان با استفاده از روش تلفيق نماها و چهار تكنيك متفاوت تصحيح پرتوهاي زمينه‌اي

زمينه و هدف: هم‌اكنون در پزشكي هسته‌اي براي محاسبه اكتيويته تجمعي اندام‌هاي مختلف از تكنيك‌هاي متفاوتي به‌منظور تصحيح پرتوهاي زمينه‌اي در روش تلفيق نماها استفاده مي‌گردد. هر كدام از اين روش‌ها تاثير و وزن پرتوهاي زمينه‌اي را به‌ميزان متفاوتي در نظر مي‌گيرد، هدف از انجام اين مطالعه بررسي و مقايسه روش‌هاي متفاوت تصحيح پرتوهاي زمينه‌اي در محاسبه اكتيويته كليه در حين انجام اسكن هسته‌اي مثانه كودكان بود. روش بررسي: اين مطالعه از نوع مقطعي بود و در بازه زماني (دي ماه سال 1398 تا خرداد ماه سال 1399) در بيمارستان شهيد چمران اصفهان انجام گرفت. با استفاده از فولي ميزان يك mCiراديو داروي TCDTPA رقيق شده با نرمال سالين به مثانه بيماران تزريق گرديد و سپس تصاوير ثبت شده توسط دوربين گاما در زمان‌هاي 2، 5، 10 و 20 دقيقه استخراج گرديد و سپس با كمك رسم ROI در اطراف كليه داراي ريفلاكس ويزيكويورترال (Vesicoureteral)، اكتيويته تجمعي كليه با چهار تكنيك بدون تصحيح پرتوهاي زمينه‌اي، روش متداول، روش Buijs و روش Kojima محاسبه و مقايسه گرديد. يافته‌ها: اكتيويته تجمعي كليه پس از محاسبه با چهار تكنيك بدون تصحيح پرتوهاي زمينه‌اي، روش متداول، Buijs و Kojima به ترتيب برابر با mci.min( 879.13 ±449.4 ،885.13 ±451.4 ،544.13 ±357.4 ،970.14 ±776.4( (mci.min) به‌دست آمد. پس از مقايسه اكتيويته تجمعي محاسبه شده بدون تصحيح پرتوهاي زمينه‌اي با اكتيويته تجمعي محاسبه شده با سه تكنيك روش متداول، روش Buijs و روش Kojima مقدار (0.05P ) در همه حالات به‌دست آمد كه نشان از معنادار بودن حذف پرتوهاي زمينه‌اي در محاسبات اكتيويته تجمعي مي‌باشد. نتيجه‌گيري: تكنيك متداول روش تاثير و وزن پرتوهاي زمينه‌اي را بيش‌تر از دو روش Buijs و Kojima در محاسبات اكتيويته تجمعي در نظر مي‌گيرد.